Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

[p. 164]

Liedeken, waer in de ziele verheft de cracht vande liefde, die haer tot Godt ghetrocken heeft;

Op de wijse van Ian de Nivelle &c. ende op alle de andere vvijsen boven ghestelt fol. 1. en 134.

1.

GOdts liefde is soo krachtich,
Haer pijlen zijn soo machtich,
Dat sy het hert door-wont.
Natuere doet sy sterven,
Ghenuchten doet sy derven,
De ziel maeckt sy ghesont.

2.

Godts liefde doet vergeten

D'aertsch goet: en sy doet weten,

[p. 165]

 

Hoe dat den gheest moet staen

 

Gheduerich in verlanghen,

 

Om Godt in hem t'ontfanghen;

 

Sy-selven uyt-te-gaen.

 

3.

 

Godts liefde is soo puere,

 

Dat sy de creatuere

 

Een met den Schepper maeckt.

 

'T verstant dat moet ontbreecken,

 

Gheen tongh en can't uyt-spreecken,

 

Hoe de ziel Godt ghenaeckt.

 

4.

 

Wie hier eens heeft ghedroncken:

 

Wie Godt eens heeft gheschoncken

[p. 166]

 

Den wijn der liefde puer:

 

Can niet ghenoch verclaeren

 

'T gheen dat hem is ervaeren;

 

Maer roept vol on-gheduer:

 

5.

 

Och! Wie sal my daer thoonen

 

Mijn Lief, dat ick mach woonen

 

Met hem vereenicht zijn.

 

Och! Ick heb hem ghevonden.

 

Ick cust in sijne wonden:

 

'K gheniete sijn aenschijn.

FINIS.