Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 90]
| |
Liedeken vande weerdige Moeder Godts MARIA; Op de vvijse van tvvee Boerinnen die vochten als sottinnen.
TOt des 'sinenschen troost en trouw
Staet tusschen Godt en ons een vrouw.
Stedy niet een teken // inde locht uyt-steken?
't Is Maria, die Godts oogh
Tot ghenae treckt, als den reghen-boogh.
2.
'Tis die soet en schoone maeght,
Die op haer hooft de sterren draeght:
Die de twalf lichten // een fijn croone vlichten:
Die blinckt met de son becleet,
En de maen onder hare voeten treet.
| |
[pagina 91]
| |
3.
Menschen, hebdy gheene sin
In dese weerde Coninghin?
Staet niet u behaghen // vastelijck gheslaghen
Op Godts Moeder, maeght en bruyt,
Die de schatten van den Heer ontsluyt?
4.
Al dat vanden Hemel daelt,
Wordt uyt Maria's handt ghehaelt.
De Moeder des leven // moet het ons al gheven:
Door haer vloeyt ons soeticheyt.
Ghelijck water door een buys gheleyt.
5.
Sy veriaecht de onghenucht,
Vertroost ons, eermen claeght of sucht.
| |
[pagina 92]
| |
Siet sy vreught ont-breken // gaet Godt selfs spreken:
Soon, maeckt hier van water wijn,
Laet mijn kinders in u vroolijck zijn.
6.
Wie ghevlucht comt naeckt en bloot,
Neemt sy terstont op haren schoot.
Wilt den sondaer suyghen, sal haer tot hem buyghen
Gheven haere reyne borst,
Daer hy door verslaen mach sijnen dorst.
7.
Sa, sondaer, tot Godt ghegaen,
Vreest niet hoe seer ghy zijt belaen.
Siet aen 's vaders throone // moeder staen en soone:
Kust hier peys, sy biet haer mondt:
Kust hier, Iesus toont sijn zijde doorwonde.
| |
[pagina 93]
| |
8.
Comt, en vreest hier gheen bedrogh,
Maria toont haer borst en sogh.
Godt soon aen den vader // opent allegader
De fonteynen van sijn bloet:
Denckt, wat grati dat hier wesen moet.
9.
Blijfdy ziele noch verschrickt,
Is hier niet daer ghy door verquickt?
Wilt toch niet vervuylen,
Haest u, comt hier schuylen
By een maeght, die u bemint,
Kust haer, ende seght, ick ben u kint.
FINIS. |
|