Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 94]
| |
Op de wijse: Amarilli (oft) Sulamite keert vveder &c.
CAtharina van Senen
Heeft als een morghen-sterre, in deught gheschenen,
Door wiens licht is verdwenen
Den mist en damp, daer veel in sijn ghebonden,
Door 't dertel vlees en sonden.
Met harde koorden
Sy d'eerst aenval verstoorden:
eer 't oogh-loncken
Door quay voncken
Het ses-iarigh vlees bekoorden.
| |
[pagina 95]
| |
2.
Haer deught gingh d'eeuw te boven:
Korts na haer seste iaer, om 't vlees te verdoven,
Gingh sy Godt suyverheyt beloven:
En 't swacke lijf, om haer trouw te vol-voeren,
Met hayr en keten snoeren:
Slaen, perssen, binden,
Om dat sy Godt beminden.
Op gheen lasten
'T hert en pasten,
Als se haer Bruygom maer kost vinden.
3.
'Tgoet doen, al't quaet te mijden,
En met een manlijck hert, t'ranck vlees te besnijden
Kon den duyvel niet lijden:
| |
[pagina 96]
| |
Hy bast, hy briest, hy gaet hem vaerdich setten,
Om haer deught te beletten:
Hy soeckt te branden,
En los te doen de banden,
Die se uyt minne
Van 't beginne
Had aen Godt gaen vast verpanden.
4.
Men begeert dat sy troude,
Die om haer eerste Lief sijn trouw te houden
Dat gheenins doen en soude:
Het wordt gheboon van vader ende moeder;
Gheraen van suster en broeder;
Maer wat sy praten,
Noch suer, noch soet en baten:
| |
[pagina 97]
| |
Eer sout 't leven
Haer begheven,
Dan se haer suyverheyt sou verlaeten.
5.
Sy is heur hayr gaen scheiren,
Met vasten, bidden, slaen, 't swack vlees uyt-teiren,
En van d'aerde af-weiren.
Wat wonder wast, dat sy 't aertsch goet versmade,
Die 't Hemels soet versade?
Godt deede haer leven,
Haer aertsch hert wiert verdreven,
En in stede
Een vol vrede,
Een heel Godlijck hert ghegheven.
| |
[pagina 98]
| |
6.
Sy gingh staegh voort in deughden;
De meeste last en pijn, 'thert meest verheughden,
'T scheen droefheyt gaf haer vreughden.
Sy koos hier 't suer, het swaer, de pijn, de dooren,
Om eens ide stem te hooren:
Comt, comt mijn Schoone,
Comt bruyt, onfanght de vroone,
Daer ick t'strijden,
V swaer lijden,
En uwe arbeydt mee willde loonen.
7.
Spieghel van alle maeghden
Och oft ick't suyver Lam, als my de doot daeghden,
Oock door suyverheyt behaeghden!
| |
[pagina 99]
| |
O maeght, verkijght voor my door u ghebeden
Suyvere leden en zeden:
Dot na veel haken,
My by het Lam gheraken:
Daer ick gaende
En mede staende
Mach in liefde altijt blaken.
FINIS. |
|