|
| |
| |
| |
Liedeken oft t'samen-sprake, waer in de ziele de wereldt af-gaet, om Iesus haeren Bruydegom aen-te-hanghen. Op de VVijse: Vvaer treckt dus haestigh heenen uvven ganck õ Galatea &c. (oft) Malezine.
O Maeght, mijn Bruyt, seght wat lust u te gaen
Langh dralen, dwalen hier over 'swerelts baen:
In duysen laghen // soo sottelijck waghen
V ziele, die my heeft soo dier ghestaen?
Wie spreeckt hier dus, en wondt heel mijn ghemoet?
Ay Iesu, zyde ghy het, die het doet?
Die met u stralen // mijn hert comt op-halen,
| |
| |
En trecken tot het on-gheschapen goet.
Werelt vliet // 'tis al niet,
Iesus min // heeft mijn sin
Wel hoe maeght moet ick dan wegh?
Iae-ghe werelt, soo ick segh.
Siet wel dat 't u niet en rouwt.
Hoe can 't, als my Iesus trouwt?
Die met hem paert // is wel bewaert,
'Tis een lam seer rijck en soet van aert
Verlaet ghy dan dit soete aertsche dal,
Vol blomkens schoon, en vol vreughden over-al:
Alwaer de roosen // soo fraey staen en bloosen,
| |
| |
Daer ick u soo ghy wilt, mee' croonen sal.
Neen Werelt, ick ken' dien bedrieghelijcken vont:
Ghy strijckt ons hier rechts het seemken aen de mont:
En soeckt met streelen: ons herten te steelen;
Daer na laet ghy ons ligghen swaer ghewont.
Op u vreught // op u ieught,
Op u pracht // op u cracht,
Mach men hem niet verlaten:
Och men doet, dat is ghemist.
Iae dat ick niet beter wist.
Houdt my vry van hooghen schick.
Om u slechten ooghen-blick?
Eermen aensiet // 'tgheen ghy ons biet,
Is 't wegh, en verandert in verdriet.
| |
| |
Wel aen, nu ghy maeght die slechte poppe-goet
Van 's werelts kraem stoot en trappet mette voet:
Soo suldy-gaen wesen // mijn Bruyt uyt-ghelesen,
En hebben, dat u lust ten volle boet.
Wat is dat Heer Iesu? ai comt toch en beduyt,
Wat voor iuwelen ghy ons wilt reycken uyt,
Ick moet my verstouten // wat t'samen te kouten:
Want u spraeck gaet te bouen alle gheluyt.
Als ghy lonckt // soo ontsonckt
Met een woort // iaegh op voort
Droefheyt, pijn en smerte.
Blyft my by, o Bruydegom.
Seght mijn liefste toch waerom?
| |
| |
Sijnder niet wel duysent reen?
Nu begint dan, seghter een.
Waer toe gheseet // als ghy wel weet,
Watter in het hert verborghen leet?
En hoe kan een ziele die krachtich u bemint,
Vytspreken alle de schatten, diese vint
In dat schoon Wesen // waer uyt comt gheresen
Een vier, dat haer lanckx meer en meer verslint,
Hoort hier nu eens voorwaer ghelooft het vry.
O Bruyt, ghelijck u sinnen staen op my,
Soo is mijn wenschen // te zijn by de menschen:
Haer aenghenaem gheselschap maeckt my bly
Iesu vrient // hoe wel dient
Dit hier voor ons beyden!
| |
| |
Siet, laet ons noyt scheyden:
Bruyt ghy en zijt het stuck niet wijs.
Neen ick weet wel, wat ick kies.
'Tgeen ghy winst acht, is verlies.
Volght mijnen raet // godt comt ende gaet;
Siet dat ghy altijdt ghelaten staet.
Wel Iesu sal doen, na dat ghy my hier seght.
Het is my goet soo te worden onder-recht.
Bestiert mijn weghen // en stort uwen zeghen
In mijn hert, dat het blijft aen u ghehecht.
Al wie op my sijn hoop vrijmoedich set,
En daer by soeckt t'onderhouden mijne wet;
| |
| |
Van alle zijden // sal ick hem bevrijden,
En maken, dat hem noyt gheen quaet en let.
Iesu soet // och ick moet
Siet-men niet // het verdriet
Meest u vrienden draghen?
Ist dat ghy af-weert het quaet,
Hoe comt dat dit dan soo gaet?
Bruyt hier toon ick mijne cracht,
Als, die lijdt, gheen lijden acht.
Wel Godt en Heer // 'k segh nu niet meer:
Stiert my, soo ghy wilt, tot uwer eer.
FINIS
|
|
Auteursrechtvrij