Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 15]
| |
Liedeken oft t'samensprake, waer in de ziele haren Beminde traegh in-latende hem verliest, soeckt ende wederom vindt; Op de wijse: VVeest Herderin ghegroet van een die u ontmoet, &c. (oft)Schoon Herderin, mijn soete velt-goddin.1.
De Bruyt.
HOor ick daer gheluyt?
Bruydeg.
Iae-ghe lieue Bruydt.
Ick clop, doet my open:
Haest u, mijn hayr is bedauwt vanden nacht.
Bruyt.
Soete blijft wat staen,
'k sal stracx comen aen.
Bruydeg.
Neen, ick gaen vast lopen:
| |
[pagina 16]
| |
'Tis my te langh voor de deure ghewacht.
Bruyt.
V vluchten // cost suchten // ghy maeckt my bedroeft.
Bruydeg.
Vriendinne // laet inne // waerom dan ghetoeft?
Bruyt.
Wie iaeght u, ick vraeght u // seght Bruydegom soet.
Bruydeg.
V beyden // doet scheyden // waerom niet ghespoet?
2.
Bruyt.
Wel, ick com dan veur.
Och! hoe zijdy deur?
Hebdy my verlaten?
Loopt nu o ziele, soeckt die ghy bemint.
Schilt-wacht weest ghegroet,
Is u niet ontmoet
Erghens op de straten
Een, verre den schoonsten van al, die me vint?
Besneden // van leden // daer niet aen en schort,
| |
[pagina 17]
| |
Wiens name // bequame // is Oli ghestort.
Schiltwacht.
Wat vraeghdy // wat klaeghdy // wat maecktdy getier?
Wat weendy // wat steendy? u Bruygom is hier.
3.
Bruyt.
O mijn Godt en Heer,
Heb ick u nu weer,
O mijn uytvercoren!
O grooten Al, daer mijn ziele nae haeckt?
Kondy soo mijn hert,
Sien vol pijn en smert
Toen ghy waert verloren?
Want sonder u isser niet dat vermaeckt.
Ick vinde // ick binde, ick houw' u voort-aen:
Mijn handen // zijn banden, die ick om u slaen.
| |
[pagina 18]
| |
Bruydeg.
Wel houwt my // en trouwt my: 't is recht dat my past:
Ick wensche // dat mensche my houde soo vast.
4.
Bruyt.
Laet ons dan altijdt
Maken voorts iolijt,
Sonder meer te scheyden.
Bruydeg.
Neen Bruyt, ghy wilt uwen hemel te vroegh.
Niemant na sijn lust,
Heeft hier volle rust;
'Tis noch al te beyden.
Slaet tusse-wijl kloeck de handt aen de ploegh:
Want soydy // soo maydy: zijt neerstich in 't velt;
Om-kijcktdy // beswycktdy // 't is qualijck ghestelt.
Bruyt.
ick hate // dit prate: 't is altijdt van pijn,
Van lijden // van strijden. Bruyd. Ia Bruyt 't moet soo zijn:
| |
[pagina 19]
| |
5.
'Tis nu winter suer,
Dat den windt wat stuer
Door u leden snuyve,
Dat u den regen met vlagen begiet.
Maer denckt hoe den tijt
Haestich henen glijt,
Denckt toch, o mijn duyve,
Op d'eeuwicheydt, als u hier wat verdriet.
Siet boven // zijn hoven van welden ghestelt,
Met reghen // noch sleghen, noch winden ghequelt.
Bruyt.
Och leyt my // vermeyt my, en maeckt my daer bly.
Bruydeg.
Wel schinckt hier // en drinckt hier den kelck met my.
6.
Bruyt.
Heer, als in dit landt
| |
[pagina 20]
| |
Vinghers van u handt
Myrre distileeren;
Ist meer als recht, dat ick bitterheydt suygh.
Of ick kugh of steen,
'K ben nochtans te vreen:
Wilt my tot u keeren;
Gheeft, dat ick my altijdt onder u bruygh.
En dwinght my // en vringht my, en gaet uwen ganck.
Bruydeg.
Noyt hoorden // ick woorden, van beteren clanck.
Bruyt.
Ick gheven // mijn leven, ghebruycket o Heer.
Bruydeg.
'K aenveerde // d'in weerde, 'k en eyssche niet meer.
FINIS |
|