Mengelpoezy. Deel 1

[p. 306]

Op het geestelyk huwlyk van jongkvrouwe Lodowina Poppe.

De schrand're Lodowine, in d'eersten bloei der jeugd;
De glans der schoonheid, baak van kuisheid, eer en deugd,
Die, met standvastigheid, godsdienstig de ydelheden,
Alle aardsche liefde, en lust en rykdom kan vertreeden;
Kiest, met Maria, 't best en allerzaligst lot,
Om 's Hemels liefde, alleen te vreden in haar God.
Zy word des Hemels Bruid; en, hooger opgetoogen,
Ziet ze in 't geloof de hoop der zaligen voor oogen,
Met d'ouden Simeon: en op een zelfden tyd,
Wanneer God Jesus word ten tempel ingewyd,
Wyd zy zich zelf aan Hem, en lagcht met pracht en staaten;
Om God te volgen, en Hem nimmer te verlaaten.

MDCLXXXIV.