Mengelpoezy. Deel 1(1731)–Katharina Lescaille– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 144] [p. 144] Op het verjaaren van jongkvrouwe Joanna Louize van Zon. Wat dag blonk ooit zo schoon, zo bly voor myn gezicht, Die met de groene Mei zyn vreugde komt te paaren, Verspreijende eenen geur van tym en roozeblaâren, O schoone Zonnetelg! als uw Geboortelicht? Zie hoe alle and're glans voor uwen luister zwicht, Die zo veel blydschap en verwondering kan baaren, Daar ge, in den Meityd van uw lieve lentejaaren, Elk, met uw vriendlykheid, verstand en deugd, verpligt. 't Vermaaklyk Doorneburg, waar op gy eerst zaagt straalen Uw leevensdageraad, barst buiten zyne paalen Van vreugd, terwyl 't u kweekt en koestert in zyn schoot. Bevallige Joanne, indien 't gaat naar myn wenschen, Zo zult gy steeds zyn de gelukkigste aller menschen, En uw Geboortendag nooit van sieraad ontbloot. Den XVIden. van Bloeimaand, MDCCVIII. Vorige Volgende