Mengelpoezy. Deel 1

[p. 6]

Ter gedagtenisse van mejuffrouw Katharyne Lescailje, voortreffelyke dichteresse.
Klinkdicht.

Doorluchte Katharyn, van 't sterf'lyk Deel ontslaagen,

Verlaat de Waereldstad, die om haar Saffo zucht;

En heft zich boven de aarde, en ademt Zonnelucht,

Op vleug'len van haar Deugd ten starren ingedraagen.

't Waar vrucht'loos by haar Graf enLykbus droef te klaagen:

Haare Asch spreit roozegeur: zy eischt geene ongenucht.

Haar schoone Ziel herleeft, den boey van 't vleesch ontvlucht:

Zy wisseld eeuwig Heil voor brosse leevensdaagen.

ô Eeuwlicht! Fenixgeest! Neêrduitsche Zanggodin!

Apolloos Koor-Non, en gewyde Priesterin!

Sneeuwwitte Pindus-Zwaan, al zingende verscheyen!

Tydwonder! Guldemond! Aartsdichteres van 't Y!

Myn Amstel eert uw Naam, en kust uw Poëzy;

Nu ge, als een nieuwe Star, bestraalt der Dicht'ren Reyen.

M. Bode.