Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland

[p. 243]

Aanhangsel.
Noordfriesch.

Dî rîthe⁽¹⁾ Gôlîat^*). (Mohringen.)

Dir wus en rîthe Gôlîat,

- Môdséght⁽²⁾! en ârdî stuk! -

Séks élne en en hônbrîdj hûgh

En our-e metje tjuk⁽³⁾,

Ma gölj en sélwer, sü'st ham hîrd,
Âw 't ouerdàthìst⁽⁴⁾ ütstafîrd.

Wan hûm sin grithlik⁽⁵⁾ snurbjard

Sü wörd-em āl ferknüt⁽⁶⁾; (sāgh,

Dî bāre döiwel⁽⁷⁾ gnìthet⁽⁸⁾ ham

Tu bîthe ûgne üt.

En sàbel as en hākkelsknif⁽⁹⁾
Droug hé bâi 'n steljen lānk⁽¹⁰⁾ am 't lif.

Fôn knàke⁽¹¹⁾ was-er as en beist

En brükt san töle⁽¹²⁾ gödj;

Dugh sin ferstānt - sü batterlatj⁽¹³⁾ -

Kö önj en fengerhödj.

Hé droug ham beistî klumrî⁽¹⁴⁾ etj
En rānd en arken⁽¹⁵⁾ un'r'e fetj⁽¹⁶⁾.
Sü tretj-er ap nü dei fàr dei

En māget Îsrel hînj⁽¹⁷⁾.

‘Ai’, seit-er, ‘san-em nugh wat

Sü letj mé îns ān sînj. (kjarls⁽¹⁸⁾,

Hé kam mān jôrt⁽¹⁹⁾ grôf untî⁽²⁰⁾ fîn -
Ik slou sin lâthe⁽²¹⁾ kourt en klìn!’

Nü küm dir önj sin jördredrāght⁽²²⁾

En kāntern⁽²³⁾, smukken dring⁽²⁴⁾,

Hé hei nint bâi ham as en stôk,

Fìw stìne en en sling⁽²⁵⁾,

En sê: ‘Dü hêst en klumri fést,
Dugh mé as Gôdens fàrswār⁽²⁶⁾ bést.’

En namt dāt beist sin bles önj seght⁽²⁷⁾

En drāwet sîrm en was⁽²⁸⁾:

Dir shrāpt⁽²⁹⁾ dî grutte tüns⁽³⁰⁾ ouāl,

Sü stêwî⁽³¹⁾ as-er as.

En Dāfît wjard ma méklikheid⁽³²⁾
Ham hàd en rômp fon 'nouder⁽³³⁾ leid.

(1) Rîthe, rechte.

*) Naar Matthias Claudius. - In sommige woorden waren de ü en ö door een ^ gedekt, als in dünj, fünj enz.; daar dit letterteeken niet voorhanden was, hebben we daarvoor de ü en ö genomen. Evenzoo andere klinkers met een °; dit teeken is om dezelfde reden veranderd in een `.

(2) Môdséght, voorwaar! sakkerloot!

(3) Our-e metje tjuk, bovenmatig dik.

(4) Ouerdàthîst, overdadigst.

(5) Grithlik, afgrijselijk.

(6) Ferknüt, verschrikt, versaagd.

(7) Dî bāre döiwel, de duivel in eigen persoon.

(8) Gnîthet, grijnsde.

(9) Hākkelsknif, hakmes.

(10) Lānk, ketting.

(11) Knàke, knoken, beenderen.

(12) Töle, muil.

(13) Batterlatj, bitter klein.

(14) Klumrî, grof, lomp.

(15) En arken, een ieder.

(16) Fetj, voet.

(17) Hînj, hoon.

(18) San-em nugh wat kjarls, zijt gij nog eenigszins kerels.

(19) Jôrt, hier.

(20) Untî, of.

(21) Lâthe, leden.

(22) Jördredrāght, herdersdracht.

(23) Kān tern, welgemaakte.

(24) Dring, knaap.

(25) Sling, slinger.

(26) Fàrswār, (voorzorg) hulp.

(27) Namt dāt enz., kiest zijn voorhoofd tot mikpunt.

(28) Sirm en was, krachtig en wis.

(29) Shrāpt...ourāl, stort...neder

(30) Tüns, groote vent, reus.

(31) Stêwî, stevig.

(32) Méklikheid, gemak.

(33) Fon 'nouder, van elkander.

[p. 244]

 

En fînen ruk, en knullî⁽¹⁾ fést,

 

En brougen⁽²⁾, fölen müs⁽³⁾,

 

Da māge âi⁽⁴⁾ dî sāge gödj:

 

Dāt lîrt dî grutte üs.

 

En fôn dî latje lîrt hûm rught,

 

Hûr ān önj îren feit-e bught⁽⁵⁾.

 

 

 

H.A. Carstensen.

(1) Knullî, plompe.

(2) Brougen, pralende, pochende.

(3) Müs, mond.

(4) Ai, niet.

(5) Hürān enz., hoe iemand met eer de overwinning behaalt.