Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– Auteursrechtvrij
[pagina 165]
| |
De lytse fisker.Reinder seach, dat Jan, syn brôer,
Makke 'm sels in angelsnôer;
Jonge, thocht er, dat treft moai,
Mem leit mei de koarts to koai,
Heit is foärt...nou 's Reinder frij!
As 'k in spjeld fen 't kjessen krij,
- Dat 's nin stellen, d' oare bern
Dogge 't ek - en den hwet jernGa naar voetnoot(1),
'n Wylgentwiichjen en neat mear,
Sjöch, den is myn angel klear.
Fiskje! fiskje! wachtsje my,
'k Haw in koärste brea for dy;
Boärtsje yet mar efkes om,
Sa lang ont ik by dy kom;
Byt den thige yn 't swiete brea,
Reinder docht nin fiskje kwea:
't Omstik hat er for dy klear,
En is 't op den krijt er mear.
Ljeaf, ljeaf Fiskje! silver-wyt,
Gouden-finnich Fiskje, byt!
Bytste yn 't brea, o, 'k bin sa blij!
Siker, Reinder gint it dy:
To mar, Fiskje! hap! hap! hap!
De amer stiët al op 'e stap
Fol mei wetter, klear as wyn,
Dêr, myn Fiskje, komstou yn.
Kom, myn flugge lytse gút!
To! ik stek myn hân al út.
Blinkend Fiskje silver-wyt!
Foarntsje! Foarntsje! byt, och byt!
Mar ho 't boike flaeit en bidt,
Stil en stiif to loerkjen sit,
't Fiskje driuwket, kliuwt en sinkt,
Draeit mei oaren, swaeit en swinkt
Throch it kleare romme sop;
't Heart net nei de fiskers röp,
't Is for 't swiete priuwkeGa naar voetnoot(2) blyn,
't Bliërket yn 'e sinneskyn.
't Blinkend fiskje silver-wyt
Hat nin hounger, docht nin byt.
Reinder drôgetGa naar voetnoot(3) stom en stôer,
Mykjend op syn angelsnôer,
Sjocht de fiskjes kommen, gean,
Sjocht syn byld yn 't wetter stean;
Thinkt, och, dat ik 't fiskje wier;
Sökke reade finnen hie,
En sa rêd yn 't wetter my
Koe forwege, krekt as hy!
O, myn Fiskje, read fen fin,
't Moeit my, dat ik Reinder bin!
't Höltsje bûgde al mear en mear,
Nei it wetter, dêr me klear
Al de fiskjes boärtsjen seach.
't Boike hie for neat in each
As for 't fiskje silver-wyt,
Gouden-finnich - en for 't byt.
Mar it byt, och, ljeave seiGa naar voetnoot(4)!
Dat bleau jimmer, jimmer wei;
Hwent it fiskje silver-wyt
Wol mar boärtsje en oars nin byt.
't Boärtlik fiskje silver-wyt
Docht dat 't boike memke krytGa naar voetnoot(5);
Rein syn mem hjar lök is wei!
Skrieme moät hja dei oan dei;
Tsjeard en Djûwke jongste soan
Waerd forlaet throch 'n lytse foarn;
't Stumper hie dêr for mar each,
Dûkte en dûkte al mear omleech,
Plomp! dêr thruzelt hals oer kop
De earme boi yn 't kleare sop!
't Fiskje, 't fiskje silver-wyt,
Hie nin hounger, die nin byt;
't TiistGa naar voetnoot(6) de fisker yn 'e dream,
Lûkt him yn 'e djippe stream,
En do Rein to spart'ljen lei,
Fleach it as de blixem wei.
Reinder, niisGa naar voetnoot(7) yet fluch en flink,
Gyng yn 't djippe sop to sink;
De âlders, niis yet, o, sa ryk,
Krite nou by 't soäntsje lyk.
J. Klaasesz.
|
|