Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland

Aldjiersjoun.

Ien, twa, thrije, - toalve slagen

Bölderje út de grîze toer;

Trije houdert sextich dagen

Sonken wei, en 't jier is oer.

Ien, twa, thrije, - houndert jiërren

Stiek de toer syn âlde kop,

Onder stoarm en onwaerstwjirren,

Dryst omheech, ta himel op.

Ien, twa, thrije, - houndert kearen

Liet de bombam oer it gea

Him mei koopren stimme heare:

‘Frjeunen, hark! it jier is dea!’

Ien, twa, thrije, - thûzen kearen,

Ja, yet faker, dat is fêst,

Liet de klok syn lyksang heare

En min laei ien wei to rêst.

Alden, jongen, feinten, fammen,

Blomkes yn hjar earste tier,

Griene twigen, grouwe stammen

Stoaren⁽²⁾ yn 't forgongen jier.

Jiërren rôlje as weagen hinne,

Minsken falle as blêdden ôf;

Al ho great en sterk wy binne,

Ienris bringt min ús to hôf.

Den scil wer de bombam bromme,

Döf en droanend, lûd en near:

‘Allegeärre matt' jimm' komme,

Allegeärre op 't hôf to gear!’

Mar de toer, dy wiist nei böppe,

Nei in lân fen îwich grien,

Ho de bombam hjir mei röppe,

Dêr is romte, for elk ien.

Lit den tiid de toer tostompe⁽³⁾,

Stjitte⁽⁴⁾ hûs en tsjerke yn grûs,

Spatte ús ierde yn thûzen klompen,

Wy ha boppe in better thús.

Dêrom lit de bombam beare,

Bromme oer 't gea: ‘it jier is oer,’

En wy fen de bombam leare,

Koärt is 't libben hjir fen dûr.

J. Klaasesz.

(2) Stoaren, stierven.

(3) Tostompe, door stooten vernielen.

(4) Stjitte, stooten.