Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
AuteursrechtvrijMemme widzesang.SoeijeGa naar voetnoot(2), naneGa naar voetnoot(3), soeije!
Myn jonge scil sa groeije;
As hy nei memke harkje wol,
Den krijt er strak it bûkje fol
Fen sûkerswiete tateGa naar voetnoot(4).
Ei, lit dy den biprate!
Myn lytse boike, wês gau stil,
En hear hwet memke sjonge scil:
It eintsje seit: kwêk, kwêk!
It widskeGa naar voetnoot(5) seit: krêk, krêk!
Mar as myn jonge n't sliepe wol,
Den rekket er út de heak.
Soeije, nane, soeije!
De moaije blomkes bloeije,
De kealtsjes trobbelje oer de groun,
De hapkesGa naar voetnoot(6) drave 't lân yn 't roun,
De fûgelkes dy sjonge
Fen ljeave lytse jonge!
Och, sliep mar swiet en wês mar stil,
In ingelke by dy weitseGa naar voetnoot(7) scil,
Dat ingelke seit: Sie sa!
Döch, bernke, de eachjes ta!
En as er den wer to wekker wirdt,
Hwet scil er in wille ha!
Soeije, nane, soeije!
De beämkes mat men snoeije,
Oars komme der gjin appelkes oan,
Gjin appelkes for myn ljeave soan.
As hy nei mem mar harke,
Den krige er moarn in parke;
It moäiste dat mem ploaitseGa naar voetnoot(8) scil
Is for hjar boi; ei, wês den stil,
Myn alderljeafste soan!
Dyn libben is sa skoan;
Nou leit er soärgelas 't höltsjeGa naar voetnoot(9) del
En strak krûpt er mem wer oan.
Soeije, nane, soeije!
Nou rekket er yn 'e djoeije;
Syn eachjes falle him ta, ljeaf bern!
't Scil droomjend fêst in himelke sjen,
Dêr de ingelkes him oanloaitse
En blomkes for him ploaitse.
Sa lang er syn memke bihâlde mei,
Den glânzet in himel ek lâns syn wei;
Hwent memke hjar ljeafde for't bern
Is 't heechste hwet mem hjir ken.
As mem for altiid hjar eagen ris sleat,
Hwet hied er in bulte forlern!
| |
[pagina 149]
| |
Soeije, nane, soeije!
Sile, skouwe, roeijeGa naar voetnoot(1)!
Sa giet ús libbensboatsje foärt,
Soms foär de wyn en mei in hoärtGa naar voetnoot(2),
Den ha wy wer to kampen
Mei lijen en mei rampen.
Troch laits en trien, troch wille en krús
Wiist God ús nei ús îvich thús.
Binn' we as in bern sa tear
Forboun mei God de Hear,
Den fine we'n ljeafde as 't boike by mem,
En o, yet folle mear!
T.G. v.d.. Meulen.
|
|