Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland

Oan in berntsje yn de oare wrald.

Byld fen myn hûs en myn herte!

Bern fen myn siel en myn sinnen!

Wêzen fol ljeafde en fol nocht!

Neame⁽⁵⁾, o! doar ik dy nimmer,

Mar binnen hjir yn it herte

Dêr stiet dyn namme biskreaun.

Lakest my frjeunlikjes oan

Mei glûpige⁽⁶⁾ freegjende eagen,

Gôds ingel lake my ta.

Sietste my jouns op 'e skirte

En streak'ne dyn hantsjes myn wangen,

Oer wier de soärch fen de dei.

(5) Neame, noemen.

(6) Glûpige, gluipende, glurende.

[p. 124]

 

Leiste jouns ier sa to sliepen

 

Mei onskilds waes oer dyn troänje,

 

Roazen bloeiden sa net.

 

 

 

Twiske de sliep en it weitsen

 

Tyspele⁽¹⁾ yet foär myn sinnen

 

Inerlik, berntsje, dyn byld.

 

 

 

Twisken it ljochten en tsjuster

 

Wekken dyn flaeijende lûdtsjes

 

Ljeaflikjes my út de sliep.

 

 

 

Triënnen forrinne en fordroegje,

 

Mar wounen yn memmeherten

 

Helet de îwichheit mar.

 

 

 

Tîden en minsken forgeane,

 

Mar libjend' stiet foär myn siele

 

Iwich en îwich dyn byld.

 

 

 

E. Halbertsma.

(1) Tyspele, zweefde, bewoog zich.