Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– AuteursrechtvrijVoate HähnkGa naar voetnoot(5). [Hinterpommern (Binnenland).]Voate Hähnk was fliet'g, syn Fru, dat HaunGa naar voetnoot(6) was ful. Sei maukGa naar voetnoot(7) sick nischt to goadeGa naar voetnoot(8), un schafft sick nischt, as wat sei upattGa naar voetnoot(9). Voate Hähnk hadd 'n grote Pott, dei was vull Grütt' un FigeGa naar voetnoot(10). As't nu kolt wurd un Schnei feil, kunn dat Haun butenGa naar voetnoot(11) kei Fauder finne. Nu hungert ehr un sei besünnt sick, wat Voate Hähnk in sym Pott hädd. Dat stund em an un mücht' 't frete. Nu laugGa naar voetnoot(12) sei un säd to ehrm Mann: Voate Hähnk, morgen is Sünndag, un us Frünn loate ehr Kind christen, ick bin tum Vadderer bädeGa naar voetnoot(13), schall ick man hen? Voate Hähnk säd: Joa. Nu gung dat ful Haun hen un söcht 'n Pott, wo em Voate Hähnk verstäken hadd un att em schlichtGa naar voetnoot(14) af. As sei noa Huus kamm, fraug ehr Mann: Wo hittGa naar voetnoot(15) dyn PähtGa naar voetnoot(16)? Sei säd: Schlicht af. Voate Hähnk säd: dat is 'n narrsch Noam. As't wedder Sünndag was, sprack dat Haun to ehrm Mann: Voate Hähnk, Voate Hähnk, ick bin to Vadderer bäde, schall ick man hen? Voate Hähnk säd: joa. Nu gung syn Fru hen, söcht syn Pott un att em half ut. As sei noa Huus kamm, fraug ehr Mann: wo hitt dyn Päht? Sei säd: Half ut. Voate Hähnk wunnert sick un säd: Narrsch noam. So dehd ok dat ful Haun tum dridde Moal, fratt 'n Pott ut un stülpt em üm, un säd to ehrm Mann: Myn Päht hitt Stülp üm. Voate Hähnk wunnert sick. Nu kräj Voate Hähnk eisGa naar voetnoot(17) sülwste Hunger up wat Gaud'sGa naar voetnoot(18), gung un söcht syn Pott. Doa sachGa naar voetnoot(19) hei, dat de Pott ümstülpt was. Nu feil em glicks in, woGa naar voetnoot(20) syn Fru seggt hadd, dat ehr Pähte heite: Schlicht af, Half ut, Stülp üm. Dat argert Voate Hähnk un wurd wild, dat em syn Fru vörloage. Nu namm hei se un sedd se up't HoakelwarkGa naar voetnoot(21). Doa sadd nu 't Haun un hadd FruchtGa naar voetnoot(22), wyl sei loagen hadd. Nu kamm d'HoawkGa naar voetnoot(23), namm se un drägt se wig in syn Huus. As sei doa were, gefeil sei em un leitGa naar voetnoot(24) se läwe un mauk se to syn Wirthin, wyl em syn Fru sturwe was. As Voate Hähnk dat erfaur, verdroot 't em un wull syn Fru wedder | |
[pagina 303]
| |
hoale. Nu mauk hei sick 'n Woag'Ga naar voetnoot(1) van Splitt un namm 'n Pits'k van TweernGa naar voetnoot(2) un faur af. As hei 'n kort InnGa naar voetnoot(3) föahrtGa naar voetnoot(4) was, begegnet em 'n KnulGa naar voetnoot(5) Wull un drin 'n Stoppnoadel. Dei büttGa naar voetnoot(6) em ‘gude Dag’ un säd: Voate Hähnk, Voate Hähnk, wo wist hen? Hei seggt: Noa'm Hoawken-Nest, noa'm Hoawken-Nest, myn Fru wedder hoale. Stoppnoadel batt em un säd: nimm my doch mit. Voate Hähnk säd: Du breckst my d'Woage. Wat wist Du doa? Nu seggt Stoppnoadel: ik schallGa naar voetnoot(7) my räche, 'n MäkeGa naar voetnoot(8) schickt my, dei stoppt sick mit my 'n Strump, ünner dat kamm d'Hoawk un namm ehr 'n Lamm. As Voate Hähnk dat hört, leit hei se upsitte un faure dei Beid' sülwanner. Nu kamm 'n ful Gaus'-EjGa naar voetnoot(9), bütt ‘gude Dag’ un fraug: Voate Hähnk, Voate Hähnk, wo wist hen? Voate Hähnk säd: noa'm Hoawken-Nest, noa'm Hoawken-Nest, myn Fru wedder hoale. Dat Ej batt: nimm my doch mit. Voate Hähnk säd: Du breckst my d'Woage, wat hädd hei dy doanGa naar voetnoot(10)? Dat Ej sprack: Hei namm d' Gaus ehr GöszleGa naar voetnoot(11) un ick schall ehr räche. Nu leit Voate Hähnk ok dat Ej upsitte un faure dei tosame sülwdridd. Nu kamm ok 'n Aent', dei wull mit un kloagt, dat d'Hoawk ehr all ehr Kinner noame hädd'. Voate Hähnk namm ok diss' Aent' mit. Drup kümmt noch 'n Zeegenbuck lope, dei sach schlimm ut, syn Ooge were roth vam Weine un syn Wange were noch natt van Throane, wyl em d'Hoawk syn einzig Kind noame. Voate Hähnk namm em mit. Tum letzten stond 'n Hauklotz am Weg', dei reip un wull ok mit. Voate Hähnk wull eirsteGa naar voetnoot(12) nich un säd: Dy hädd hei doch nischt noame. Dei Hauklotz säd: My hädd hei woll nischt noame, awerst hei hädd up my alles schlacht, wat hei namm, un bei hädd my schünntGa naar voetnoot(13), doa hei up my Blaut van manch ünschüllig DeirdGa naar voetnoot(14) vergoot. Doa namm ok disse Voate Hähnk mit un faure nu sei tosame un keimeGa naar voetnoot(15) kort noa Middag in't Hoawken-Nest. D' Hoawk was nich in, so ginge sei drist in't Huus un truffe dat Haun, dat was vergnögt, wie't syn Mann sach, leipGa naar voetnoot(16) up em tau un gaff em 'n PuszGa naar voetnoot(17). DaunGa naar voetnoot(18) gung sei un slootGa naar voetnoot(19) up un hoalt Brodt un Fleis'k. Daun eiteGa naar voetnoot(20) sei un weren vull Freud. Nu heilGa naar voetnoot(21) sick Voate Hähnk nich up, namm syn Fru un faur met ehr noa Huus. Doa dehd sei em gaut un was 'n fliet'gGa naar voetnoot(22) Wyf. Awerst d'Hoawk kräjGa naar voetnoot(23) syn Stroaf. Eh hei van syn Jagden kamm, verstoaken sick, dei Voate Hähnk mitbröcht hadd. Stoppnoadel leggt sick up'n Grootvoatestaul, Ful-Ej krop in d'As'kGa naar voetnoot(24), d' Aent' sedd sick in d' Woatertunn, Zeegenbuck verstack sick hinner't HandaukGa naar voetnoot(25), Hauklotz steeg up't Dack. As nu d' Hoawk kamm un fund syn Wirthin nich, dei em bett nu koakt un broade hadd, verdroot 't em sehr. Hei sätt sick up'n Staul, doa priktGa naar voetnoot(26) em Stoppnoadel, faur em in't Lief, dat hei upsprung un wull sick Licht moake. As hei nu in d'As'k scharrt, truff hei dat Ej, dat sprung un | |
[pagina 304]
| |
begoot em 't Gesicht. Nu kräj hei 'n Schreck, wyl hei stunk un wull sick was'ke. Nu kamm hei by d' Tunn, wo d'Aent' verstäke was. Dei schlaug met ehr Flöagel un mauk em natt bettGa naar voetnoot(1) as hei wull. Nu gung hei noa'm Handauk un as hei 't to foatenGa naar voetnoot(2) kräj, stött em Zeegenbuck beid' Ooge ut. As hei didd vernamm, wull hei pröwe, of hei noch seieGa naar voetnoot(3) künn, tratt ut d' Huusdöar, doa feil Hauklotz rafGa naar voetnoot(4) un truff em, dat hei stracks dod bleew. Nu hadd de Deiw funne, wat alle Deiwe hört. Firmenich. |
|