Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
Auteursrechtvrij
[pagina 214]
| |
En Fründ.Wi speln as Kinner tosam'n oppen KnüllGa naar voetnoot(1)
Un streeken tosam'n dörch 't Feld;
Wi klattern int Holt opp de höchsten PüllGa naar voetnoot(2),
Un seegen un süngn inne Welt.
Wat de Een harr, keem den Annern to god,
De Nät un Appeln un Bern,
Un Jahrmarkskoken un Vesverbrot,
Wi müssen't tosam'n vertehrn.
De Een sin Freud weer den Annern sin Häg,
Wi müssen uns Allens vertelln,
Un wisen ganz tru, lohn dat ok enmal Släg,
Uns nahstenGa naar voetnoot(3) de blauen Stelln.
Wi blewen keen Jungens, wi wossenGa naar voetnoot(4) grot,
Un rund üm dreiht sik de Eer. - -
He föhrt inne Kotsch, ik gah to Fot,
He kennt mi nu - ni mehr.
Wenn't Glück ok stigen un fallen deit
As Ebb un Floth oppe See:
Dat de Fründschopp sik as de Windfahn dreiht,
Dat deit, denn dat dräpptGa naar voetnoot(5), doch weh.
J.F. Ahrens.
|
|