Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
AuteursrechtvrijDe Fähnerich.Se trocken int Feld, he drog de Fahn,
Un dat Volk, dat stunn dar un keek;
WelkGa naar voetnoot(3) reepen Hurrah, welk rolln de Thran
Lank de Backen, so blasz un bleek.
‘Gewisz, de lett de Fahn ni fahrn!’
So snakenGa naar voetnoot(4) de Lüd, de dar stunn.
Gewisz, he ward se tru verwahrn,
Un kost dat ok Blot un Wunn.
Wi de Hagel dicht, de int Saatfeld sleit,
Oppe Höch un inne Grünn,
De Kugeln de Reegen rünner meiht,
Se leegen dar, wi se stünn.
De Kugeln grünsen, un Bli un Stahl
De heeln er blödige AhrnGa naar voetnoot(5);
Nu riet se ok den Fähnerich dal,
Nu geit woll de Fahn verlarn! -
Ach, sin Kameraden, de müssen darvan,
Se kunn dat StückGa naar voetnoot(6) nidwingn;
Verlarn güngn dar de drütte Mann,
De bleewen wi Garwen dar liggn.
Un as de Fiend na de wunnen Slacht,
De Drägers to'n Oprüm schick,
To retten, wat der na Leben mag
Funn se ok den Fähnerich glik.
‘Ik ligg hier schön, ik ligg hier god,
Gaht na de Annern man henn,
Un bringnt er Hölp, mi deit ni mehr Noth,
Mit mi ist dat bald to Enn.’
Do leeten se em erst still betehmGa naar voetnoot(7). -
Wi schin sin Ogen so hell!
Doch as se nahsten wer'r to em keem,
Stünn Athen un Puls all still. höch - -
Do bärGa naar voetnoot(8) em Een lisen den Kopp inne
‘Süh, darum heet he uns gahn -’
Reep ganz verwunnert, de sik dal na em bög,
‘Süh, ünner em liggt sin Fahn!’
‘Un hest Du so tru Din junges Lebn,
Un hest Du Din junges Blot
Vör Din Vaderland, vör Din Fahn hergebn,
ErGa naar voetnoot(9) tru bet an den Dod:
Wi hebbt se in'n ehrlichn Kampf Di ni nahm,
Wi nehmf se Di nu ni mehr!
Ji stunn tosam un ji folln tosam,
Nu slapt ok tosamm inne Eer!’
J.F. Ahrens.
|
|