Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
AuteursrechtvrijDe ohle Jehann.Ick wull dak'nGa naar voetnoot(3) Kind weer! dat wünsch ick mi so,
Och, as ick'n Kind weer, wo glücklich weer'ck do!
Da seet ick in Blomhof, un bun mi en Strus,
Un baben bu Hardbar en Nest sick op't Huus.
Un da löpt de Bäk noch, un da geit de Möhl,
Un da is de Platz, wo ick HinkelputtGa naar voetnoot(4) späl.
Un Abends von't Spälen reep Moder mi 'rin,
In't Bett musz ick bäden, un gliek sleep ick in.
| |
[pagina 193]
| |
Un nu bin ick ohlt worn, und grau sind mien Haar,
Un wenn ick torüch seh, ist Hart mi so swar.
Da baben wahnt Hardbar noch jümmer op't Dack;
Un ick hef herumswarmt, hef Dack nich un Fack.
Mien Hart is voll Unruh, mien Leben voll Sün,
Fremd stah ick an Tuun hier, un nimsGa naar voetnoot(1) rept mi in.
De Hunnen de belt na den schäbigen Mann,
Keen Nahber seggt fründlich: god'n Abend, Jehann!
Wo is mi so eensam un trurig to Mood!
Ick wull, dak'n Kind weer! - ick wull ick weer dod!
(Ditmarschen.)
Sophie Dethleffs.
|
|