Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland

Hexenritt. (Jeverland.)

Grau' Wulken se drieft na 't Südenland hen,
Un de Maan kikt trorig över d' Fenn'⁽⁴⁾,
Un de Luft de weit so kold.

De Maan sgient bleek achter 't Huus up 't Pad,
Un de glitt överhen⁽⁵⁾; watfe'n Scharr⁽⁶⁾ istat⁽⁷⁾?

Süster Elsk', Süster Greetk', Süster Geesk', de dree,
Wel ritter⁽⁸⁾, wel flügtter so vell⁽⁹⁾ as se?

Un Bessemstääl dat één Päärd weer,
Denn 'n dretinnt' Förk', wat we ji meer?

Dat dard' Päärd 'n Kater so swart un groot; -
Na d' Blocksbarg se jaagt⁽¹⁰⁾, un wol jaagt se good!

Un hei ji wol höört 'n Henn' deder kreit?
'k Veswär' jo 't⁽¹¹⁾, dör Mark un Been dat geit.

(4) Fenu', Fenne (das grüne Weideland, worauf im Frühjahr das Vieh getrieben wird).

(5) Overhen, drüberhin.

(6) Watfe'n Scharr, was für ein Schatten.

(7) Istat (Holl. is dat).

(8) Wel ritter, wer reitet da.

(9) Vell (Holl. fel), schnell.

(10) Jaagt, jagen.

(11) 'k Veswär' jo 't, ich beschwöre es Euch.

[p. 93]

 

Oll' Hex' vääl sgarper, vääl bäter reep:

 

('t Sgudert'⁽¹⁾ in 't Harvstgras de Lewerk⁽²⁾, de sleep).

 

 

 

‘Güstravend ikte nee⁽³⁾ Weg henfaar -

 

Daar geit 'n leef Paar un daar steit 'n leef Paar.

 

 

 

Un de smatzt⁽⁴⁾ so vääl, de smatzt so luut,

 

Un so wier de Däärn un wier de Bruut.

 

 

 

Ik kunn 't nich anseen, un ik kann 't nich anseen!

 

‘Hi, hi, ji Kinnerkens, wat so alleen?’

 

 

 

Un de Däärn krupt ganz na de Jung' henin: -

 

‘Wat geitti an, wat hest in 't Sinn?’

 

 

 

Un: ‘Oll' Hex'!’ - so sprook se sacht in 'n Wind,

 

Dat Dannerslag⁽⁵⁾, dat Düvelskind!

 

 

 

‘Tööf⁽⁶⁾, tööf! de Tied kummt, mien' gode Bruut,

 

Dat 't Lachen is düür, datte Bliedsgüpp uut!’

 

 

 

De Brögam to Huus keem üm Middennacht,

 

Man miens is he un is in mien' Macht!

 

 

 

Twee Fedderkranzen in 't Overbedd',

 

As Uez⁽⁷⁾ 'k mi sülvst ünner 't Koppküssen sedd'.

 

 

 

Ik kroop hüm, ik kruup hüm⁽⁸⁾ ieskold över 't Hart:

 

Dat zidder' un bääf vör Pien un Smart.

 

 

 

Ik kneep hüm, ik steek hüm, ik heb hüm 't andaan!

 

Ik puul⁽⁹⁾ hüm, ik tuul' hüm, sgall⁽¹⁰⁾ ni' meer upstaan!’

 

 

 

Dat weren de Hexensüsters, de dre,

 

Wel ritter, wel flügtter so vell as se?

 

 

 

De Scharr günthen⁽¹¹⁾ över d' Stoppelhamm⁽¹²⁾ strift,

 

Un vesgrucken⁽¹³⁾ de Has' uut sien Läger kikt,

 

Un de Luft de weit so kold.

(1) 't Sgudert', es schauderte.

(2) Lewerk, Lerche.

(3) Nee, neue.

(4) Schmatzt, küsst.

(5) Dannerslag, Donnerschlag (Scheltwort).

(6) Tööf, warte (Holl. toef).

(7) Uez, Krote.

(8) Ik kroop hüm, ik kruup hüm, ich kroch ihm, ich krieche ihm.

(9) Puul, zauste.

(10) Sgall, soll.

(11) Günthen, fernhin (Holl. ginder).

(12) Stoppelhamm, Stoppelfeld.

(13) Vesgrncken, erschrocken.