Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
Auteursrechtvrij
[pagina 91]
| |
De Waterkärl in d'JaGa naar voetnoot(1).In d' BantGa naar voetnoot(2) waan'Ga naar voetnoot(3) en Buur, de 's riek noogGa naar voetnoot(4) un stolt;
Sien' dree Därns sünd üm leever as all sien Gold.
De een' weer so knapp, un d'anner' weer so slank,
De dard wull geen Kärl är Tied'lävenslank.
Un se freeit un loopt sik boll af de SgooGa naar voetnoot(5):
MuiGa naar voetnoot(6) Ida lacht un seggt Nä derto.
Se kikt nich üm na Pott of Pann,
Se holt so fien un so witt är' Hann';
Man vaken de Groo'Ga naar voetnoot(7) hendaal se geit,
Waar dat Water bruus't, waar de Seeluft wait.
Och, de Ja 's so deep!
Un insee'malGa naar voetnoot(8) do weer se an d' Buterkant:
De TieGa naar voetnoot(9) stigt up un stigt gegen dat Land.
De Bulgens all seeg se kamen un gaan,
Un miteens het 'n fienen HärGa naar voetnoot(10) vör är staan.
He grööt wol höfelk, he sprekt wol good;
Mit üm to spazeeren är nich ve'droot.
Henünner se gaat't an Waterskant,
Man dat is so kold un so kold sien' Hand.
‘Un waar höörstu to Huus? waar kumstu här?’
‘Ik kaam uut d'Ja' un ik waan' in 't Määr.
Un geen slimmer Huusen as miens ik kenn:
Daar faart so Väll' wol över Een hen.
“Un kold un düster is't in mienen Saal:
Daar kumt geen Sünnensgien he'daal.
Och, de Ja 's so deep!”’
't Gräs't är; se kikt in'n seegröön Oog,
As he nu mit Gewalt är na't Water hendroog.
| |
[pagina 92]
| |
‘Un mien leev' Här, laat't mi torügg' an't Land,
Un mien' gollen Ring legg' ik Jo in Hand!
‘Dien gollen Ring, de will mi nich anstaan;
Upte grön' AeärGa naar voetnoot(1) warstu ni' wedder gaan!’
‘To Huus mien Vader un mien' Moder weent,
Daarto mien' leev' Süsters beid' vereent.’
‘Laat weenen to Huus, laat weenen wellerGa naar voetnoot(2) will:
Mitten Waterkärl geistu - wesz mi still!
“Laat weenen to Huus, laat weenen weller will:
Up't grön' Land ni' kumstu meer - wesz mi still!”’
Na d' Floot henin mit sien' Roof he springt,
Un NümsGa naar voetnoot(3) uns' mui Ida wedder bringt.
Och, de Ja 's so deep!
|
|