Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– AuteursrechtvrijHarfstbild. (Ovelgönne im stadlande.)Dat weer mien litje leev Deeren,
De steit as in 'n deepen Droom:
Se kikt wol där dat Fenster
Na den oolen Linnenboom.
So moï sik 't färGa naar voetnoot(4) uns twee beiden
Unner 't greene Linnentelt seetGa naar voetnoot(5),
Wenn 's Sommers lustig sungen
De Swaalken är Avendleed.
| |
[pagina 90]
| |
Man Swaalken sund weg un de Sommer,
Un de Beem' to trorenGa naar voetnoot(1) staat't,
Un in lange, lange ReegenGa naar voetnoot(2)
AverhenGa naar voetnoot(3) de Wulken gaat't.
De Harfstwind siene FitjesGa naar voetnoot(4)
Wol aver dat Land uutrecktGa naar voetnoot(5),
Un all de Blä', de gälen,
He van de TeegeGa naar voetnoot(6) breckt.
Un all de Blä', de gälen
Up de swart swarte Eer he saitGa naar voetnoot(7),
Un he ropt: Ji Minsgenkinner,
So weer' Ji ook ve'wait!
Un varGa naar voetnoot(8) 't Huus de Linnenteege,
Wat he se plucken kann!
Ineens fleegt BlädersguurenGa naar voetnoot(9)
Gegen d' Kamerfensters an.
Och, de Boom, de so greenGa naar voetnoot(10) van 't Sommer,
Nu is he bloot un kaal!
As Bruut un Brägam wi seeten
In sien'n Schadden to 'n lestenmal.
Dat is 't, datGa naar voetnoot(11) mien litje leev Deeren
Steit as in 'n deepen Droom,
Dat kikt se wol där dat Fenster
Na den oolen Linnenboom.
|
|