Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland

[p. 48]

Wo de Kinner sück de Geck anscheren.

Gerd. Hest't al hört?

Harm. Nè, wat denn?

G. Jung, bi uns is vermörgens¹⁾ Brand west.

H. So, wo is dat Für ankamen?

G. De Lüh hebben't anstèken.

H. Dat sall hör schlimm sitten. Is der ook'n Budel²⁾ upbrannt?

G. Anners nix, as'n halvstieg³⁾ Törfen up de Fürhèrd.

H. Du Schleef⁴⁾, hest mi wat vör de Güchel⁵⁾ had, wenn du anners nix weetst, dann holl dien Piepen man in de Sack.

G. Dat was man Malligheit; man wat ick ook noch seggen wull, dar is vermörgens 'n groten Upstand west.

H. Wo - so?

G. Ja du, mien Vader un mien Moder un ick un noch völ Annern, de sünd vermörgens all upstahn.

H. Nu holl mit dien Fibelquinten⁶⁾ up.

G. Ick wull egentlick anners wat seggen. Dar is vermörgens Schlageree west, nett um 8 Uhr.

H. Du hest woll Hau had van dien Vaar; ick will't wol löven.

G. Nè mien Jung, heel anners wat.

H. Dann segg ins, wel hebben sück denn schlaan?

G. Ah! - ick meen man - de Knèpel un de Klock up de Toren, weetst woll.

H. Meenst woll, dat ick mi noch langer van di vör'n Narr bruken laten will? Hest van Dage woll 't mall Fell um. Hebb gode Reis'! (er geht fort).

G. Nu, riet man neet gliek ut⁷⁾ as'n Katt de't Dönnern hört. Hör ins èven, dat was jä man all Malligheit.

H. Och, loop hen.

G. Hör doch èven un wès doch neet so diesig⁸⁾.

H. (kehrt um.) Nu wat sull ick denn?

G. Ick weet noch heel wat Nees⁹⁾.

H. Du wullt mi wèr wat up de Mau spellen.

G. Wenn't neet weten willt, dann höfst ook neet. Go'n dag, Harm! (macht Miene zum Fortgehen).

H. Du, wat wullt mi denn vertellen?

G. Wenn't gèrn weten wullt, dann will'k di't seggen. Se hebben vermörgens een dood makt.

H. Dat sünd Lögens!

G. Wenn't neet löwen willt, kannst jä laten, man wahr is't doch.

H. Wat is dat denn vör een west?

1) Vermörgens, Holl. vanmorgen.

2) Budel, Holl. boel.

3) Stieg, Holl. stijg (zwanzig).

4) Schleef, dummer Mensch, (Gron. slijf).

5) Hest mi vör de Güchel had, hast mich zum Besten gehabt; eigentl.: hast mir was vorgegaukelt.

6) Fibelquinten, Künsteleien.

7) Uutrieten, ausreiszen, entfliehen.

8) Diesig, mürrisch, eigentl. neblich.

9) Nees, Neues.

[p. 49]

G. 'n Bösseldrager¹⁾.

H. Wat hebben se denn mit hum makt?

G. Se hebben hum de Bössels ofnahmen.

H. Mehr neet?

G. Ja, se hebben hum dood stèken un sengt un uphangen.

H. Pfui, Gerd, wo magst wol so wat seggen?

G. Ja du, 't is jä wahr, un't worr ook hoge Tied, dat dat Schwien deran quam, dat harr al hast 'n Ester²⁾ breet Speck; un wenn du Hinnerkohm³⁾ vernabends⁴⁾ dat Wurstpatron⁵⁾ halen wullt, dann sullt du ook 'n Pink⁶⁾ hebben.

H. Wenn du nu neet makst, dat du de Drei kriggst⁷⁾, dann will'k di èven de Botter betahlen⁸⁾.

G. Ick will di't schenken, mien Jung: go'n Dag, Harm.

1) Bössel, Bürste.

2) Ester, Holl. estrik.

3) Hinnerkohm, Ohm Heinrich.

4) Vernabends, Holl. van avond(s).

5) Wurstpatron, Muster zu einer Wurst (scherzweise gesagt).

6) Pink, Wurst, von der Grösze des kleinen Fingers.

7) De Drei krigen, sich drehen, entfliehen.

8) De Botter betahlen, buchst. die Butter bezahlen, einen durchprügeln.