Versamelde gedigte

II

Gevul met volop groen en nuwe geel,
Gebore uit die milde voorjaarsreën,
Wat nagte lang sy vrugbaar nat verleen
Aan dood-verdroogde vlak en veld wat steel
Van wat daar is, om daarmee weer te deel
Met blommesaad wat vir die winter ween,
Lê uitgestrek 'n nuwe wêreld. Teen
Die berg se uitgekerfde kranse speel
Die kleurvernis van nuwe môremis,
En oor die werf stroom wierook uit die vlei,
Dié ruik van grond wat nat is, en van sand
Wat gister nog die jagtende akkerdis
Geskroei het met sy hitte nou verby,
En van die lewe wat opbruis oor die land.