Versamelde gedigte

[p. 400]

Die oorlogsmonument

Vir dié wat in die slag geval het, staan
Gekap uit marmer hierdie meesterstuk
Van kunstenaarswerk. Kyk, eer jy ootmoedig buk
Daarvoor in hulde, hoe die onmondige maan,
'n Skerp blink sikkel bo, sy glanse slaan
Op die engelvlerke van die reus wat ruk
Die dooie stryer uit onmag tot geluk,
En voel jou hartstog in die maanlig taan.
Wat is die Dood? Net wissel en verwelk,
Verlossing van 'n lang deurleefde pyn
En afstand doen van alles wat kan pla.
O treur nie oor die dooies nie, want elk
Het meer as jy wat moeg en afgekwyn
Net lewe het en laste om te dra.