Versamelde gedigte

Die Koperberg

'n Saam-akkoord van blou-groen en van bruin,
Groenspaan van koper deur die tyd verkleur
En uitslag-groen wat dring die rotse deur
As fondament vir die verweerde kruin
Van wat gestapel lê as prag in puin -
Tweehonderd jaar gelede, opgebeur
Deur hoop op wins, het hier 'n goewerneur
In wintertyd, toe hierdie veld 'n tuin
Van bloeisels was, sy laerplek geslaan,
En van die water van die vars fontein
Geniet en ver die wêreld oor geskou.
Hier waar ek staan, het Van der Stel gestaan;
Dieselfde son het op hom hier geskyn
En voor hom was dieselfde puin as nou.