Versamelde gedigte

Die nuwe dag

O skildwag op die toring wat kan kyk
Die wêreld oor tot waar die dagbreek wys,
Met rooi en groen, met perlemoen en grys,
Die opgaan van die son, wat met sy ryk
Blink prag van kleur oor punt en helling pryk
En van die laaste skemerskaduwees eis
Sy reg as heerser om 'n paradys
Van lig te skep voordat sy lig beswyk.
O wagter, sê, wat sien jy in die skyn
Van nuwe dag wat oor die wêreld daal?

[p. 397]

 

'n Volk verryk tot verder durf en doen,

 

Of deur sy hoogmoed weer tot dwerg verklein?

 

'n Land waarin die skim van voorspoed dwaal,

 

Of waar verwelkte vryheid weer vergroen?