Versamelde gedigte

Bestemming

Om langsaam voort te drywe langs die kant
waar skaduwees van groot sier-wilgers daal
op kalm, vlak water met die kleur van staal,
met weegbree en watersurings langs die rand,
het ek geen lus nie. Liewerster verpand
die skadu-vree vir wat ek kan gaan haal
as ek stroom-afwaarts skiet om te verdwaal
voordat ek eindelik vind: 'n nuwe land.
Die branding van die onstuimige oseaan -
die reënboog bo - die boggelmaan se skyn -
die skerp, getande rotse, oud soos tyd -
die strand gestrooi met wrak van die orkaan -
dit lok met lokking, smartelik soos 'n traan
om voort te reis, vir wat sal kom, bereid:
Vir selfs die hardste straf - onsterflikheid;
waar wat ek is, vir altyd sal bestaan,
en pyn, berou en smart nooit sal vergaan,
en dubbelswaar moet wees my worstelstryd.