Versamelde gedigte

[p. 300]

As mens oud word

Eergister was ek ses jaar oud.

Dis baie, baie naar,

Miskien word ek nou maer en grys

En haasbek hierdie jaar.

My hot-bo-voortand staan al skeef

En waggel as ek byt;

Dis jammer dat dit nou al dreig

Van ouderdom te slyt.

Gelukkig as ek in die spieël

In Ma se kamer kyk,

Dan sien ek nog my hare bruin -

Soos dit behoort te lyk.

Bo-op my kop is dit so dik

En staan soms so orent,

Ek dink dit is nog jonk genoeg,

En, net soos ek, verwend.

Dit wil nie plat lê, hoe ek ook

Dit borsel, kam en streel,

Miskien aanstaande jaar (wie weet?)

Sal ouderdom dit reël.

En dan, soos Oupa, hoef ek net

My kaalkop blink te hou;

Maar liewer bly ek jonk en fris

En bossiekop soos nou.