Versamelde gedigte

[p. 295]

'n Versieboord vir Kinders (1944)

[p. 297]

My ossewa

As ek so groot as Pa is

En self 'n langbroek dra,

Dan reis ek deur die wêreld

Met my eie ossewa.

Dit sal 'n halftent-wa wees,

Met 'n voorkis en 'n kooi,

En my osse afrikaners,

Lang horings, algar rooi.

En die mense wat my teenkom,

Sal algar sê: ‘Gewis,

Meneer se span is darem

Die mooiste wat daar is.’

En sommiges sal my uitvra:

‘Van waarvandaan kom Neef?’

En ek sal sê: ‘Van Kaapstad,

Met droë snoek en kreef.’

Dan sal ons same lekker

Mekaar op koek trakteer,

En voor ons klaar gerook het,

Gaan uitkyk na die weer.

Nou reis ek duisend myle

Dwarsdeur ons hele land,

Oor berge en groot riviere

Tot by die see se strand.

Dan sê ek vir ou Herklaas

(Natuurlik gaan hy mee):

‘Kyk, nou moet ons 'n plan maak

Want daarso lê die see.’

En outa Herklaas krap dan

Sy peperkorrel-kroes

En sê: ‘My baas, die branders

Hy sal ons mos verwoes.’

Dan toon ek dat ek werd is

Om langbroek al te dra:

‘Ons maak 'n vlot, my outa,

Van hierdie ossewa.’

'n Bamboes is ons voormas;

Ou Herklaas se karos

Moet dien as seil; my sakdoek

As vlag, en ons trek los.

[p. 298]

 

Die osse swem weerskante;

 

Die wind blaas ons vooruit,

 

En eer aandskemer afdaal,

 

Hoor ons die seevoëls fluit.

 

 

 

Oordags moet outa Herklaas

 

(Hy't nooit so iets beleef)

 

Die osse een vir een voer

 

Met droë snoek en kreef!

 

 

 

So seil ons oor seevlaktes

 

Tot by Amerika,

 

Dan weer op droë aarde

 

Trek ons die ossewa.

 

 

 

Nou span ons in en worstel

 

Oor klippe en deur sand,

 

Tot outa Herklaas uitgil:

 

‘Die as, my baas, hy brand!’

 

 

 

Ja, waarlik, sonder smeergoed

 

(Dis iets om te betreur),

 

Reis niemand met 'n tentwa

 

Die hele wêreld deur.

 

 

 

Ek kyk kompleet beteuterd;

 

Ou Herklaas staar my aan.

 

Dan hoor ek Mammie roep my:

 

‘Piet - tyd om op te staan!’

 

 

 

My ossewa, wat skip was,

 

My reis die wêreld deur,

 

Was net maar 'n nagmerrie -

 

Dis iets om oor te treur.