Versamelde gedigte

II

Eis van die vonk wat spartel,

Sy goud as sieraad trug,

Vra van die vis wat dartel,

'n Jammerwoord of sug,

Of laat die branders van die see
'n Antwoord op jou vrae gee,
Eerdat jy van my eis ek moet
Wat lank verby is, weer vergoed.

Goud in die skemer skitter

Die sterreskaar se prag;

Die see blink wit, en witter

Die maan se dowwe krag.

[p. 284]

 

En net so in die skemer-swart

 

Van jou vergeetheid blink my hart,

 

Want witter as die witste see

 

Is wat jou liefde vir my gee.