Versamelde gedigte

XX Kersnag

Die swoele skemer trek sy dun, versagte,

Vergroende sluier oor weiland, veld en werf.

Al wat die wêreld van die daglig erf:

Die heerlik pers van purper bergepragte;
Die diep-steil kliprotskranse, lig-geverf;

Graskolle met die skyn van groot smaragde;

Die luisterryke oostelug met onverwagte,

Gestreepte kleure as die songloed sterf -
Versink in skaduryke groen, en vrede

Rus as voorloper van die somernag

Oor alles - huis en plaas en bos-beklede

Bergkloof en dal - wat op die dagster wag.

En tot die sterre styg ons Kersnagbede:

‘Verleen ons, Heer, vir lewe nuwe krag.’