Versamelde gedigte

[p. 264]

X Die wind

O lieflik triolet van die liriese wind,

O soet vergeurde sefier wat kom sing

'n Lied vol ou, vertroude klanke en bring

'n Aalmoes van die see, waarin 'n kind,
Of grysaard ryp in lewenswysheid, vind

Verkwikking vir sy siel, 'n lied wat dring

Tot teen die bastions van die berg en dwing

Die klowe tot 'n weergalm eensgesind.
O wonderlike suidewind wat streel,

Wat troos, en meer as troos ooit werd is, gee

Aan wie die inhoud van sy boodskap weet,

Of aanbied om as speelmaat mee te speel,

En in verrukking as hy speel, tevree,

Die groter armoed van sy siel vergeet!