Versamelde gedigte

XL

Boggom en Voertsek het saam gelewe

Waar die Hantam-berge pryk

En die dun kapok in die naglug swewe

As die wind die biesies stryk.

[p. 208]

 

Boggom en Voertsek het saam geswerwe

 

Waar die boegoe-bossies bloei

 

En die harde klip, deur die ys gekerwe

 

In die oerou tyd, nog groei.

 

 

 

Boggom en Voertsek het saam gesanik

 

In die aand teen die vollemaan:

 

Sluit ek my oë vandag, dan waan ek

 

Ek kan hulle taal verstaan.

 

 

 

Boggom en Voertsek het saam gesterwe,

 

Waar die Hantam-wêreld strek.

 

Daar's niks as die storie om oor te erwe,

 

En niks om daaruit te trek.