Versamelde gedigte

XXIV

Oupa is oud, en sy kop is wit, en sy oë bysiende en swak;
Oupa is sag en geduldig, kind, want oupa is oud en mak;
Oupa het reeds deur die wêreld heen al wat daar is, gesien;
Oupa het alles alreeds gekry wat iemand se werk verdien;
Oupa is sat en moedeloos-moeg en smag na die rus wat kom:
Oupa se lewe is afgeleef; oupa se rug is krom! -

Wat is die nut van my oupa dan, wat nie meer sy mens kan speel? -
Wat is die nut van verlede jaar? Verbeel jou maar, verbeel!