Versamelde gedigte

XVI

Nie maanlig meer, maar wolke orals rond;

Die branders groot soos berge; en die see

Kook oor en raas; die hele lug is swart -

Swart soos 'n kool, of diepswart soos die mond

Van 'n spelonk by nag gesien; en hard

Slaan teen die see die donder en raas mee.

Hier staan ek aan die strand, en om my woel

See, donderslag en bliksem. Daar's 'n lig,

Dig by die rotse - dis 'n skip se vuur;

Want op en neer dans hy daar - en ek voel

My hart het jammer vir die see se plig

En vir die skip se prys: dis tog so duur!

Vanmôre was die see weer stil, die strand

Gestrooi met seegras - maar met meer as gras;

Want daar was een - hy het sy prys betaal

En lê bankrot en brandarm op die sand,

Half met sy hand nog aan 'n houtblok vas -

'n Lyk met ope oë, doodsbleek en vaal.