Versamelde gedigte

Op my ou Karoo

Hier wil ek rus op ons vaal Karoo -

Hier, waar die veld 'n leegte is -

Hier, by die slang en die akkedis -

Hier, met die hemel blou daarbo.

Grawe hier, boetie, 'n graf vir my!

Hier is ek tuis, my land is hier -

Hier, waar die korhaan bruilof vier -

Hier wil ek lê in ons grougeel klei.

Stel nie 'n klip of 'n kruis daarbo;

Skrywe geen teks wat 'n mens kan lees;

Sê net: ‘Hy slaap waar hy wou wees -

Hier in die skoot van ons vaal Karoo.

Rond oor die wêreld het hy gereis;

Nêrens was uitkoms vir sy hart;

Orals was donker, die wolke swart -

Orals die wêreld vaal en grys.

Nou lê hy diep hier in die sand;

Nou slaap hy vas, want hy rus in sy graf.

Was hy 'n sondaar, dan is sy straf

Lank afgewerk in 'n vreemde land.

[p. 34]

 

Praat van hom nie as 'n skuldenaar nie:

 

Hy het betaal tot die laaste toe!

 

Hy het gely - ja, ons weet nie hoe! -

 

Broer van almal, en maat van ... wie?’

 

 

 

Dit is jou rede oor my lyk,

 

Dit jou gedagte as jy daar staan -

 

Daar by my graf, waar die vollemaan

 

Deur God se vensters na onder kyk.

 

 

 

Laat vir my slaap, boetie! Ek het vaak:

 

Dof is my oë, my siel is moeg.

 

Gaan jy maar voort met jou land te ploeg,

 

Tot ook jou siel in die duister raak.

 

 

 

Laat my alleen op die toekoms wag,

 

Hier in my graf op ons vaal Karoo.

 

Dek my met veldbossies, boetie! So,

 

Nou sal ek rus tot die laaste dag.