Middelnederlandsche dramatische poëzie

[p. 115]

⁺Hier beghint de sotternie.
(Die hexe).

 

Machtelt.

 

Ach goede liede, hoe salic varen!

 

Die wolle es beter dant garen;

 

Het gheet met mi al achterwaert!

 

Hoe comet dat al dus qualijc vaert?

5

In weet, wat mi es ghesciet;

 

En daet die lede duvel niet,

 

In soude al dus niet mogen dolen.aant.

 

Luutgaert.

 

Nu segt mi, Machtelt, onverholen:

 

Waer omme stadi dus en claecht?

10

Ic come ende hebbe den vos verjaecht,

 

Die mi twee hoender heeft verbeten.

 

Hoe sidi al dus hier gheseten?

 

Op alle trouwe, berechtes mi.

 

Machtelt.

 

Luutgaert, daer es groot redene bi,

15

Want dat ic niet en rase, dats wonder.

 

Die avonture hout mi soe tonder,

 

Want wat ic pine nacht ende dach,

 

Te ghenen profite ic comen en mach;

 

Het doet emmer toverie.

 

Luutgaert.

20

⁺Machtelt, bider maghet Marie!

 

Ic wene ghi niet en hebt geloghen.

 

Met toverie benic bedroghen;

 

Alsoe, Machtelt, maecht u staen.

 

Mine coe es haer melc ontgaen,

25

Hen es anders niet dan water.

 

En daet niet die helsche cater

 

Ofte die lede perlesijn,

 

Hen soude al dus niet moghen sijn.

 

Maer wel vermoedic mi op ene;

30

Want ghisteren daer ic quam allene

 

Op ene vierweechstede, buten weghe

 

Vandic sittene ene oude teve

+ 230a

+ 230b

[p. 116]

 

Ende hadde botere voer haer staende;

 

Ic wane dat si den duvel maende,

35

Die daer die botere comen dede.

 

Machtelt.

 

Luutgaert, bi gods moghenthede!

 

Ic moet u segghen onverholen,

 

Die boter hadse mi ghestolen.

 

Met quaden messen moet mense ontliven!

40

In coste in eenre maent ghecrighen

 

Van mijnre blare coe eneghe botere;aant.

 

Wat ic clutse of wat ic clotere,aant.

 

Het es al te male om niet.

 

Op alle trouwe, kindise niet

45

Die stronthoere? woense hier bi?

 

Luutgaert.

 

Jase, Machtelt, gheloves mi.

 

Si es van Corterike gheboren,

 

Ende heeft haer ene ore verloren

 

Van quader dieften, dat es waer,

50

Ende oec wasse cort daer naer

 

Uut Ghint ghebannen op den pit.

 

Met meneghen dinc es si besmit,

 

Daer si met pleghet om te gane.

 

Kindise niet? hets Juliane,

55

Die ghinder woent op den hoec.

 

Si heeft een toveren boec,

 

Daer si met te toveren pleghet.

 

Hets jammer, dat si niet en leghet

 

In enen put onder die galghe

60

⁺Vaste ghedolven metten balghe!aant.

 

Si vercoept nu oesters bier.

 

Machtelt.

 

Luutgaert, wat sitten wi dan hier?

 

Ic kinse weel, eest Juliane?

 

Laet ons beiden bestaen te gane

65

Ende enen poet biers te gader meten;

 

Wi selen al die waerheit weten

 

Van desen saken groet ende smal.

 

Luutgaert.

 

Gherne, Machtelt, groet onghevalaant.

 

Moet haer gheven sente Bride.

+ 230c

[p. 117]

70

Want ic menech quaet ghetide

 

Hebbe leden dat si mi brachte ane.

 

Machtelt.

 

Segt, vrouwe ver Juliane,

 

Hebdi enich oesters bier?

 

Juliane.

 

Jaic, ghi vrouwen, wenen comdi hier

75

Al dus te gadere onder u lieden?

 

Het moet emmer yet bedieden;

 

Over mi moghdi wesen coene.aant.

 

Luutgaert.

 

Juliane, wi hebben hier te doene;

 

Wi droncken gerne van uwen biere.

80

Ic bits u, set ons biden viere.

 

Haelt ons bier, wi selent betalen.

 

Juliane.

 

In vragher niet na, ic gaets u halen.aant.

 

Altoes ghebiet te mi weert!

 

Machtelt.

 

⁺Vrouwe Juliane, ons beiden deert,

85

Ende gherne souden wijs u vraghen,

 

Maer qualijc dorren wijs ghewaghen,

 

Wi weten wel dat ghijs sijt vroet;

 

Gherne gheraecten wij ane goet,

 

Coster wi wel comen ane.aant.

90

Ons es ghegheven te verstane,

 

Waert dat sake, dat ghi wout,

 

Dat ghi ons wel hulpen sout,

 

Ende hier omme siwi tote u comen.

 

Juliane.

 

Wat, gebuerinnen! mochtic u iet vromen

95

Met mire const, met minen rade,

 

Ic ben die ghene, diet gerne dade,

 

Want u welvaren ware mi lief.

 

Haddi die hant van enen dief

 

Daer neghen messen op waren ghedaen

+ 230d

[p. 118]

100

Het soude u altoes voerwaert gaen,

 

Soe waer ghi die hant ane sloecht.

 

Luutgaert.

 

Ay hoere, dat ghi ons dies gewoecht,

 

Dies moetti hebben vele quader jaren.

 

Nu weten wi wel al oppenbaren,

105

Wat ghi met ons hebt ghedreven.

 

Ghi selt ons moeten wedergheven,

 

Dat ghi ons qualijc hebt ghestolen,

 

Ofte wi selen u oghen uutpolen

 

Ende met desen pot soe gheraken,

110

U toverie sal nu uutcraken.

Hier vechten si.

 

Juliane.

 

Ay ghi vrouwen, slaet met ghemake!

 

.c.x. vs.

99. .ix.

110. wechten