Gheen waere daet // In schijn bestaet.
DOen Phaëton de Koets der Zonnen wilde mennen,
Liet hy exempel na ieder sich selfs te kennen.
De Min brant in mijn hert, en stooct het trou gemoet
't Exempel beeld my in: Siet voor u watje doet.
Iuffrouwen leert hier wt: door al te groote prachten
Dickmaelen uw's gelijck niet al te cleyn te achten.
Vaec schijnt een Ioncker knecht. Vaec schijnt de knecht een Heer.
Daer pracht een Iuffrou maeckt, daer isse nimmermeer.
DEse ellendighe ende verdorven Eeuwe verblint (God betert) de ooghen der Ionckheydt soo seer, dat zy niet en kennen 't gheen zy sien; willens doen dat haer schaedt; de opgheblasentheydt ende ydele glory betoveren haer welbehaghen so sterck, dat zy de Godsalighe ootmoedigheyd voor oneerlijck uyt-bannen, en de Hovaerdy Rechter en Raeds-Heer maken over haer begeerten, die haer het goed quaed, ende het quaed goed, wys-maeckt te wesen. Hoe menigh oprecht gemoed, om sijn ootmoedighe geest ende nederigheyd worter van de Hovaerdy daghelijcks ghelastert, jae veroordeelt als een Zot, niet waerdigh in de VVereld te wesen; Men iset hem in de op-geblaesen waerschappen met den necke aen, ofte ten minsten om sijn slechte ned'righeyd sal men sodanighen een geck voor de hovaerdy maecken. Maer voorwaer de grootste geck sal by den verstandigen, als oock by Gode, ghehouden werden die ghene, die sijn even-naesten om sijn ootmoet, en wyse slechtigheyt, een gec achten; Ende waerachtige gecken, om haer stinckende hovaerdy, gelt en goet als wys sullen respecteren. Ick beklage u ghy dwasen, om 't verdriet dat u nae desen tot een loon sal verleent werden.
SO wie wil vryen wijs bedacht:
Mint niemand om haer groote pracht,
Want na dat ick bespeuren kan,
Een prachtigh Wijf, een droevigh Man.
De pronckery is groote last,
En hovaerdy is veel aen vast.
't Sy Vryster, Vryer, wie ghy sijt,
Dickwils is 't kleyn het best profijt.