Te hoogh // Bedroogh.
EEn-mael als Icarus ten Hemel wilde vlieghen:
De hette van de Zon vermoght hem te bedrieghen.
Heft my de Minne hoogh; Ick dut in mijn begeer:
Eer ick te deegh begin, smijt mijn haer macht ter neer.
Ghy Ionghmans, wie ghy sijt, stelt u dit Les voor ooghen,
Indien dat u de Min heft boven u vermoghen.
Het is een vaste saeck, so hier, als over al:
Wie sigh te hoogh begeeft, loopt p'rijckel van de val.
EVEN aldus gaet het toe in de VVereldt onder de Minnende Jeught, gelijckerwijs een VVaghenaer ofte Voer-man voor hem siende, het spoor aen de eene kant heel hoogher als aen d'ander; 't Selfde niet mydende, loopt duysent periculen van om te vallen. VVaer van hem niet en staet te verwachten als schade. Van gelycken menigen vryer sijn affectie (als Voer-man van de Liefde) ment hem na de hooghte, dat is, nae een persoon, in middel ende qualitê met hem grootelijcks differerende, loopt veel p'rijckel van schaede. In den eersten, alsoo men daghelijcks meer op het goet, als op eenighe andere (in waerdy boven sodanighen) siet. VVaer door sijn versoecken lichtelijck wert af-geslaghen; Beklaeght hem, als schaedelijck, door die verlooren arbeydt; Ende moet nae dien, als genoodsaect, tot laeger dalen.
WIE seecker wil in't minnen gaen,
Die moet na sijn's gelijcken staen;
En die hem 't vallen niet ontsiet,
Die moet beminnen met verdriet.
Wanneer een Boom, met vrucht belaen,
Het best heeft by de hooghste blaen;
En so daer nochtans eenigh hert
Wort tot genot van lust getert:
De toppen boven dun en swack
Die krijghen lichtelijck een knack,
In't klimmen na een schoone Peer
De klimmer valt van boven neer,
Schoon hy hem seer (door 't vallen) doet,
Beswijckt noch geensins in de moet:
Maer klimt weer (met een nieuwe vond)
Na 't gheen hem gaf een swaere wond.
Wie hem niet steurt aen't veel of-slaen,
Verkrijght wel, door langh aen te staen.
Auteursrechtvrij