Men gheeft // Dat men niet heeft.
CAN AEsculapius de Doode doen ontwaecken,
En door sijn krachtigh Kruyt de doode levend maken:
So ken u mogentheyd my in het Minnen voen,
En levendigh thien doon al levend' sterven doen.
Ey! Maeghden, denckt hier aen: het is een quaet vertrouwen
Veel Vryers (op de hoop van beter) aen te houwen.
U veynsen toont aen haer een vriendelijck gelaet,
U hert en meent het niet; Waer wt haer druck ontstaet.
CAnder meerder smaet, pijn, of ellendt een oprecht Minnaer aen-gedaen werden, soo wanneer hem af-keerigheydt, nae langhe verkeeringh, van sijn gheliefde getoont werd? wat is hem ellendiger? Ist hem geen sterven sulcks te geschieden? VVaer toe vriendschap getoont, en niet gemeent? VVaerom iemand met hoop gevoedt, en in 't eynde met Gal gelaeft? VVaer toe geveynst, sonder goede meening, aengesien de oprechtigheydt eens onghevalscht Minnaer? VVat ist anders? In der waerheydt anders niet, als een getuyghenis van een quaden aert, en valsch hert, om de redelijcke haere onredelijckheydt aen te wysen; Sulck quaed te myden, onmoghelijck (hoe bedeckt door beveynstheyd) dat sodanigh Mensch sijn valscheyd weet te bekleeden, met bedrogh van vleyery, ofte het bedrogh werdt door de tijd bekent. En wat loon sulck werck gheeft, laet ick alle verstandighe by hun selven oordeelen: VVant wat ken hier uyt anders ontstaen als haet, een wortel aller quaden; Te weten, wanneer men iemandt belooft te geven het ghene dat men niet een heeft. En wie is de ghene die geeft dat hy niet en heeft? De onschuldige sullen mijn vraghen, die ick selfs beantwoorde, ghelieve te verschoonen? Het is een Maeght, die een Jonghman (nae 't versoeck van weder-min) betoont goede affectie in om-helsen, kussen, en diergelycke. VVat verstrecken dese anders als beloften, voor de hoop, eyndelijck haer wedermin te jonnen, maer door geveynstheydt hem bedrieghen, door 't gheven van de schijn, en 't derven van de daedt.
HIerom ghy Maeghden, die bemint,
So ghy tot trouwen sijt gesint:
Wilt u eerst wijselijck beraen,
En houdt gheen stoet van Vryers aen:
Maer so ghy lust in't vryen schept,
So gheeft niet dat ghy niet en hebt;
Dat is: En toont gheen schoon gelaet,
Of doet het blijcken metter daet.
Het Eerbaer veynsen acht ick goet,
Maer 't dijt tot quaet, die't langhe doet.