Vermakelijcke uyren

[p. 161]

[De soete dertelheden]

Stemme:
Si tanto gratiosa.

DE soete dertelheden
(Met schijn van lust) begoochelen de ooghen,
En gheven smaeck'lijckheden
De Ieught, die door die schijn-lust wert bedroghen.
Men weet nau schier,, hoe dat men hier
Op prachtigher manieren
Langher de leden,, met hovaerdy van kleeden
Wil vercieren.

Men weet niet op wat wijse

Men trotsheyd wil toonen in overdade.
Men weet niet met wat Spijse
De leckere Tongh 't herts lusten wil versade.
Wat mal gelaet. Wat zotter praet,
Onnutte ydelhede,
Yeder in het sijne,, den tijd wil doen verdwijne,
In besteden.

Broot-dronckenschap wanlatigh

Door ongebondentheyd van wufte sinnen
Ghebruyckt men nu onmatigh:
De losse Tongh en houd gheen reden binnen.
Neemt overhand,, van het verstand,
En hold van redens-paden.
Met watte grille,, siet men brood-droncken wille
Lust versaden.

Siet toe, siet toe in weelde,

Ach! minst ge-acht, wert dickwils meest verlooren,
Het meest verlies, meest teelde
De grootste smert, wt het verlies gebooren,
Bind niet te seer,, 't gulsigh begeer
Aen onversade lusten.
Denckt waer u ziele,, na doodes wreed verniele
Denckt te rusten.