Op 't af-wesen van mijn geliefde Vriendt.
SChatert, queelt met soete vreught,, en gheneught,
Soet gevogelt, pluymde Dieren:
Drijft de droeve fantasy,, wat wt my,
Door u vrolijck tierelieren.
Huppelt, springt, en schatert uyt,, soet gefluyt:
Om mijn fantastijcke sinnen
(Door het heughelijck gequeel,, van u keel)
Met vermaeck te overwinnen.
Nu ick hier het Wout alleen,, gae betreen,
Loopen mijn gedachten speelen
Daer de eensaemheyd (mijn Vrindt) my in bindt
Hoe de tijd mijn vreughd' ken steelen.
| |
Dat sy eenigh mijn verdruckt,, en ontruckt
Al mijn vreught, mijn lust, mijn leven.
Wreeder strafheyd (snelle tijt) 't mijnder spit
Soudt ghy nimmer keunen geven.
Hier den een, en daer den aer,, van malkaer
Afgesondert, en verscheyde,
D'eene wijckt, den ander vliet. Waerom niet
In't vertrecken met ons beyde?
Dies klaegh ick mijn ongeluck,, met veel druck,
Ruysschend' Beeckjen, Water-stromen;
Doch versoet het wederom,, nu ick com
Rusten by u Wijcker-boomen.
Bralt Apollo aen de Bron,, met u Zon.
Moedight het gediert om singhen.
Laet de Fackel van u Licht,, met sijn schicht
Door de groene Telghen dringhen.
Beeckjes, Boompjes, Bloempjes mee,, tierigh Vee
Heughelijck om aen te schouwen:
Tuyght doch eens, hoe komt het by: Dat ghy my
Meught mijn soetste vreught onthouwen.
Had ick hier, die ick so vaeck,, het vermaeck
Van u vreughde gaf te kennen:
Hy soud' sien dat in de daet,, meer bestaet
Als ick oyt beschreef met Pennen.
Noyt heb ick so seer geroemt,, van't gebloemt,
Van't geboomt, of Wijcker-beecken,
Als de tijdt nu metter daet,, blijcken laet;
Daer ick eensaem wt moet spreecken
Al de quelling, al de smert,, van mijn hert,
Al de stuere, suere vlaghen,
Die ick om u af-sijn ly,, sullen my
(Tot ick u weer sie) doen klaghen.
Schouw' ick met mijn ooghen aen,, al de blaen
Die de Wijcker Telghen cieren;
Will'ghen tackjes, die belonckt,, en bepronckt
Werden op so veel manieren.
Al u lieve lusten sijn,, soet voor mijn;
Doch mijn vreughde zy ontsteelen:
| |
Om dat ick mijn vrundt daer van,, niet en kan
Eenigh vreughde mede-deelen.
Of deelt LEYDEN soeter kruyt (denck ick) uyt,
't Sy van Roos, oft Violetten?
Of ist om dat daer een Maeght,, die u haeght
Aen de Vliet haer neder zetten.
Lust u LEYDEN aen de Vliet: Daerom liet
Ghy mijn wijcken. Ick u scheyde;
Scheyden voor een korte tijt,, tot profijt
Van u lieve sinn'lijckheyde.
|
|