Vermakelijcke uyren

Bruylofs-Liedt.

Stemme:
Tiereliere dertele diere.

BRUYDEGOM Heer, den tijdt sal genaecken
Van u lust.
Speelnootjes wilter een eynd' af maecken:
De Bruyt soeckt rust.
Siet hoese kijckt. Siet hoese prijckt
En lonckt den Bruyd'gom toe.
T'sitten is zy moe.

[p. 153]

 

't Is vroegh genoegh; wy willen noch niet scheyden;

 

Bruytje-maet

 

Denckter eens om: u Speelnootjes beyde

 

Als 't u wel-gaet

 

Doet een gebét: Als-dat zy mét

 

Den eersten haer wat spoen

 

U na te doen.

 

Ey! Gasten, laet het suffigh treuren varen:

 

Queelt eens om;

 

Wilter gheen vreughde, noch vrolijckheyd sparen.

 

T'sa Bruydegom,

 

Dat eens uyt: Ter eeren van de Bruyt.

 

Nu Vryers set eens aen:

 

Laet rond-om gaen.

 

Sou daer niet wel een kusjen op smaecken:

 

Oft so gevil;

 

Wilje jou Lubbetjes niet kreuckerigh maecken,

 

Zit dan wat stil.

 

Laet het jou doen: 't Is maer een soen.

 

Sijt Iuffertjes te vreen:

 

Het kussen is gemeen.