Vermakelijcke uyren

[Ha Vyandin! die lust in 't moorden schept,]

Stemme:
Periosta.

HA Vyandin! die lust in 't moorden schept,
Met pijnen wreed te martelen mijn hert:
Ist (o Godin!) dat ghy daer lust in hebt,
So is u vreughd' mijn onverdiende smert:
Ick offer op de traenen, die't gemoet
Gelijck een stroom door d'ooghen vloeyen doet.

Ick bigghel wt een bracke traenens-vloedt.

Mijn hert gepijnt beklaeght u strafheydt wreedt:
O Moorderes! dorst u hert na mijn bloedt
Dat ghy mijn Ieught moordt met so wreeden leedt?
Comt tot de dood my met u straf te baet,
Op dat u lust haer lieve wraeck versaet.

Is pijn u vreughd'? so ben ick oorsaeck dan

Dat u verstaelde hert lust boet na wensch,
En dat u lust haer lust verkrijghen kan,
Dat maeckt (Godin) my een ellendigh Mensch.
Het rouwt my vaeck, dat mijn begonnen Min
Bystand versocht aen sulcken Moorderin.

Hoe! noem ick u Moord'res, mijn Afgodin,

Die dickmaels saeght de diensten van u slaef,

[p. 125]

 

Misdoen ick iets; verschoont my door de Min:

 

Slaet niet het oogh op overdaed van Haef,

 

Beweeght door trou in een oprecht gemoedt,

 

Dat om u dienst op-offert lijf en bloedt.

 

Ick acht gheen Schat, als Schat van waere Trou:

 

Wiens pracht en glans het al te boven gaet,

 

Dan doch se werdt versmaedt van u Me-Vrou:

 

Ghy kiest de pracht van rijckdoms yd'le staet,

 

En acht gheen trou in't minnelijck gewelt,

 

Maer met de rest draeght Liefde tot het ghelt.