Vermakelijcke uyren
(1628)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[pagina 114]
| |
Comen drijven met haer Vee
Van de kouwe dorre strand,
Barrevoets door't natte zand
Na de Heyden, om te weyden
Haere Schaepjes na 't begraesde Land.
Ick ging haer groeten, en zy mijn weer;
Maer wat ick deed 't was al verlooren:
Ick kost haer tot gheen Min bekooren.
Galathea, hoe dus straf?
Macher niet een kusjen af?
Daer ick (Herderin) wel eer
U bedoude Lipjes teer
Na mijn lusten, dickmaels kusten;
Sal dat nu niet eens geschieden weer?
Wat sal ick segghen; Coridon veynst;
Men mach u woorden niet vertrouwen,
Noch op gheen Minnaers klaghten bouwen.
Galathea, dat was 't niet:
So ghy Coridon rechts besiet
Sult van al de Herders ghy
Gheen getrouwer sien als my:
U te Eeren, na begheeren,
U te Eeren Nimph, na u waerdy,
Kijckt na mijn Schaepjes, kijckt na mijn Vee,
Kijckt na mijn Klaver-rijcke weyde:
Die sullen wesen voor ons beyde.
Coridon 't gheen ghy mijn biet
Sal in 't minste my bekooren niet;
Liever een knaepje na mijn sin,
En een Schaepje vijf ses min.
Ach! u scheyen, doet mijn schreyen,
Vaert wel te wreeden Herderin.
|
|