[Iuffrou u Ieught (begaeft met hooghe Deught)]
Stemme:
La Volage.
IUffrou u Ieught (begaeft met hooghe Deught)
Ontsteeckt mijn ziel dickmaels met vreught:
Als ick aenschou,, de schoonheyd van Me-Vrou
So ben ick weer in swaere rou:
Dat ghy op my te trots u soet ghelaet
Met wreedheyd slaet, Goddin,
Daer ick u ongeveynst met goeder herten min.
En u altijt,, gedient heb en gevrijt.
Ey! schoone, waer toe dese spijt?
Seght eens voor my: Dus obstinatigh ghy
U strafheyd toont met Heerschappy?
Wat quaet, wat smaet, heb ick betoont aen u
Dat ghy so schu, voor mijn.
So bitter, en so wreed op u Dienaer kent sijn?
Of ist Goddin: Dat u verkeerde sin
De rijckdom meer acht als de min.
Om 's Werelds staet,, getrouwe min verlaet
Neemt acht, wat macht, getrouwe Minne heeft,
Wat vreughd zy geeft op Aerd:
Daer zy in lieve lust veel soetigheden baerd.
Maer d'overvloed,, van 's Werelds Schat of goed,
Dickmaels veele twisten voed:
Want rijckdoms-kracht,, voed trotsheyd op haer macht,
Niemand diensten waerdigh acht.
Iuffrou, ick hou het alder-ongesienst:
Bequaemst ten dienst, dunckt mijn.
De rijcke sijn gewent gheen dienst: gedient te sijn.
Maer min met deughd,, teelt d'alder-soetste vreughd
Die ghy Nimph bedencken meught;
En matigh goed,, gaet boven d'overvloed.
Vernoeging maeckt een rijck gemoed,
De Min, Goddin, vol soete soetigheyd
Als de ziel scheyd, het goet
Hier op der Aerden blijft, en gantsch gheen vordeel doet.
|
|
Auteursrechtvrij