Vermakelijcke uyren

[Heer Aeltje-buur,, wat avontuur:]

Stemme:
Hansje sneed, het Cooren, &c.

HEER Aeltje-buur,, wat avontuur:
Deynckt Teun die heeft een Vryertje.
Ist niet ondieft: Zy is verlieft
Op een wilt-weyigh Snyertje.

Een Huppeklinck,, een lichte-vinck,

Daer niet en is ten besten.
En weetje 't niet,, hoe dat hy hiet?
't Is puyckjen aen de Vesten.

Wat maghse doen: 't Is gien fatsoen.

Ia wel! ick seght jou Aeltje
Dat teere Wicht,, valt veel te licht:
Zy smijt hem wt het Zaeltje.

[p. 108]

 

't Is wel een Lanst,, hy speult en danst;

 

Ia alle nieuwe wijsjes,

 

Of niet een quack,, hy weetse strack:

 

Dat hoord' ick laetst tot Tijsjes.

 

Waer op dat pas,, 't geselschap was

 

Van al de jonghe Maetjes:

 

Daer hy alleen,, het geesje scheen

 

In klughjes en in praetjes.

 

Dat lange Teun,, en Iaep en Seun

 

Noch seyden: dat's een giesje;

 

Ia so ondieft,, dat ick verlieft

 

Hem minne moet, seyd' Niesje.

 

Die soete sloof,, heeft goed geloof

 

Dat zy hem sel bekooren.

 

O lieven Heer! Comt morghen weer

 

Ghy sult wat anders hooren