Vermakelijcke uyren
(1628)–Jan Harmensz. Krul– Auteursrechtvrij
[pagina 107]
| |
Al de lieve lusjes,, van u soete kusjes.
Kusjes, ja noch boven dien,, al de lieve gluurtjes
Die ghy mijn so vaeck liet sien,, met veel Minne-kuurtjes.
Ia u wesen soete Meyd,, heeft mijn duydend vaeck geseyd
Dat ick soud' mijn sinnen,, stellen tot het minnen.
Pronck van alle Nimphjes braef,, nu ick heb verkooren
Vind' ick mijn u eyghen slaef,, al mijn lust verlooren.
Al de straeltjes, al het licht,, van u Goddelijck ghesicht
Die mijn brand ontsteecken,, sijn my af-geweecken.
Is het om dat Tyter ken,, soeter met u vleyen?
Denct dat ick weer trouwer ben. Waerom wilt ghy scheyen?
Of hy schoone woordjes geeft. Dat ist oock al dat hy heeft.
Tyter soeckt maer kussen: Om sijn brand te blussen.
Maer ick soeck mijn Engel staegh (door Cupidoos krachjes)
V te dienen alle daegh: Met veel lieve nachjes
Minnelijck (met soete vreught) te voldoen u jonghe Ieught.
Hierom Amarillis,, toont u Min aen Phillis.
Mogt ick eens mijn Lipjes weer,, met u mond bedouwen,
En woud ghy u Lipjes teer,, waer aen mijne houwen
Hemels vreughde soudt my sijn. Ick vertrou dat selfs Iupijn
Sou van d'Hemel daelen: Om die vreughd te haelen.
|
|