[De blonde dageraet]
Stem: O schoone Chariclea.
Verspreyd haer glans de Telgjes door en door;
Het morgen-sterretje staet,
En flikkert met haer straeltjes lieff'lijk voor
De vensters van mijn Nymphjes Tent,
Alwaer ik niemant zie omtrent.
't Gevogelt in het VVout,
Van blydschap dertel speeld en tiereliert;
Met blader, loof, en bloeyzeltjes verciert;
Getuygen al de zoete Min,
Van mijn verliefde Veld-Goddin.
VViens Leden af-geslooft,
Door 't vryen van de lieve lange nacht,
Leggen door slaep berooft,
Van zoete Min, en minnelijke macht;
Sy ronckt met zoete zuchjes uyt,
Komt Thyrsus by uw lieve Bruyt.
VVat zoete dromen zijn 't,
Die gy zoo zoetjes prevelt binnens monds?
Acht gy Philander niet, die zoo goed ronds,
Hier onder deze groene Tak,
Lerinde eerst van Min aensprak.
Vw lipjes zoet bedoude rooder mond,
Met Nectar, die Iupijn my heeft gejont,
Te drucken aen uw lipjes teer,
Als ik u kusten, en gy weêr.
Is in ons vryerage niet geschied;
Philander droevig schreyd,
Nu dat Lerinde Thyrsus Minne bied;
En slaet Philander voor het hooft,
Nu gy zijn zinnetjes hebt gerooft.
't Gaet by de Herders om,
En by de Herderinnetjes in 't gemeen,
Soo 'k in 't geselschap kom;
't Is al, Philander heeft een blaeuwe scheen;
Philander leeft in swaer getreur;
Lerinde gaet met Thyrsus deur.
|
|
Auteursrechtvrij