Iaer-lied.
Stem: O Salig heylig Bethlehem.
O Mensch! vernieuwt in 't Nieuwe Iaer,
Leg af, leg af het pak der zonden;
Na Bethlem keert, begeeft u daer;
De Zoone Gods Mensch werd gevonden.
Waerom een Mensch? een teeder Kind;
Waerom zoo arremlijk gebooren?
Om dat zijn Godheyd ons bemind,
En door zijn Menscheyd heeft verkooren.
Waerom zoo naekt, zoo blood, zoo koud,
ln 't Schuurtje by de stomme Beesten?
Om dat zijn menscheydt leeren zoud,
Versmaden, dat hier schijnd het meeste.
Dat 's Rijkdom, Eer, Wellust, en Pracht,
Staet, Goude Kroonen, rijk bepereld;
Om datze God de Heer kleyn acht,
Zend hy zijn Zoon naekt in de wereld.
Als een onnoozel Lam oft Kind,
Zachtzinnig, en heel goedertieren;
Die ons van alle last ontbind,
Zoo wy hem als ons Heyland vieren,
Vernieuwt in 't nieuw, ô mensch! 't is tijd;
'Ey! opent uw verblinde oogen;
Denkt wie hier is, en wie gy zijt;
't Is lang genoeg u zelfs bedroogen.
't Is lang genoeg ge wroet in 't slijk,
In 't vuyle slijk van uwe zonden;
Geen Goud, geen gelt en maekt ons rijk,
Dies blijft aen 't Werelds niet verbonden.
Gods Zoon komt naekt in arremoed,
Hier op dit droevig Dal der tranen;
Tot af-stand van de overvloed,
De zotte menschen te vermanen.
Hy wil dat wy ons Offerhand,
Zijn Godheydt zullen komen bieden,
Hy wil dat onze herte brand,
In liefd tot God, de wereld vlieden,
En toonen schat van ware deugd,
Ootmoedig heyd voor alle zaken,
Om in het Nieuwe Iaer met vreugd,
Ons ziel in Gode te vermaken.
|
|
Auteursrechtvrij