[Als ik min, welbetracht,]
Stem: Rozemond waer gy vlied.
Als ik min, wel betracht,
Vind ik min van zulke macht;
Dat zy met ons speeld, dat zy met ons leeft,
En ook even zoo veel vreugde geeft,
En schiet het in de wind,
't Beesje waend zich vry, en ontslagen van zijn last,
Maer in 't vliegen voeld zig vast.
II.
Even zoo gaet het ook my,
In de minne, in 't gevry;
Ach! ik ben gelijk 't vogeltje dat vliegt,
Maer het is mijn Lief die my bedriegt;
Maer 't is my tot verdriet;
Om dat zy haer gunst, my voor dezen wel vereerd'
Wederom in haet verkeerd.
III.
Vast gevangen, hoe wel vry;
Vliegend ben ik vast, 'k schey, en keer weêr om;
't Is geen deeg voor dat ik by u kom;
Zoo veel gunst van u, mijn Nymph! verkrijgen niet,
Dat gy mijn uw woêr liefd bied,
|
|